جهان متفاوت یک ورزشکار

  وقتی برای تمرین می‌روید معمولاً از چه فناوری‌هایی استفاده می‌کنید؟ من از تجهیزات ویدئویی بسیاری استفاده می‌کنم. سه دوربین برای فیلمبرداری تمرین دارم: یک دوربین روی سر، یک دوربین روی آی‌فونم و یک دوربین کوادکوپتر. همچنین ترانسپورتر و یک برنامه ابری خصوصی دارم که به من امکان می‌دهد این فایل‌های بزرگ ویدئویی را روی ابر خودم برای مربی بدنسازی و اسنوبردم بارگذاری کنم تا آنها را ببینم و نظرشان را اعلام کنند. مربی من از برنامه‌ای به نام Coach's Eye استفاده می‌کند که یعنی می‌تواند ویدئو را متوقف، سرعت آن را کم یا حتی آن را تدوین کند. دقیقاً همان‌طور که گزارشگران مسابقه روز ویمبلدون انجام می‌دهند. مربی من می‌تواند یک تکنیک را توضیح دهد یا نقاط لازم برای تمرین را گوشزد کند. مثلاً می‌گوید در این پرش کمی زانویت را بیشتر خم کن. این مساله به دلیل سرعت بالای ترانسپورتر ممکن شده است. وقتی از دراپ‌باکس استفاده می‌کردم جدا از نگرانی‌های حریم خصوصی، تدوین و بارگذاری و دانلود در ابر ساعت‌ها طول می‌کشید اما در مورد ترانسپورتر چند دقیقه طول می‌کشد. می‌توان تقریباً به صورت آنی نظر مقابل را شنید. بسیار خوب است که مربی‌ام اینجا کنارم باشد بدون اینکه هزینه‌های هتل و پرواز او را بدهم. بودجه اسنوبرد در بریتانیا بسیار کم است و صرفه‌جویی در این پول‌ها می‌تواند به نفع من باشد. طی چند سال گذشته نقش فناوری در تمرین‌ها و عملکرد شما چه تغییری یافته است؟ اهمیت فناوری در ورزش رو به افزایش است. مثلاً من از دوربین روی سرم برای ضبط مسیر استفاده می‌کنم. این مساله آموزش مرا بهبود می‌بخشد زیرا می‌توانم بعداً آن را روی صفحه‌نمایش بزرگی ببینم و حرکاتم را تمرین کنم. این فرصتی عالی برای تجسم مسیر است. شاید تماشای آن عجیب باشد اما امکان تمرین زیاد دور از برف را به من می‌دهد. همچنین یک فیلمبردار روباتیک به نام سولوشات...