از ری انگور و از سپاهان سیب*

برای رسیدن به محل سامانه سبز رایان سراغ سه‌راه ضرابخانه در شرق تهران را می‌گیریم، این شرکت در کوچه آرامی در یک محیط مسکونی با جو خاص واقع شده است. ساختمان شش‌طبقه این شرکت مکانی است که از سال ۸۶ به ساختمان اصلی شرکت تبدیل شده. در طبقات مختلف این ساختمان بخش‌های گوناگون شرکت مستقر هستند و حیاط پشتی کوچک و سرسبزی هم برای استراحت و تمدد اعصاب کارمندان در نظر گرفته شده که برای رسیدن به آن باید از اتاق کنفرانس گذشت. در طبقه زیرین هم یکی دو بخش دیگر شرکت در حال فعالیت هستند و در این طبقه یکی از محصولات پرطرفدار شرکت پاپیون که در کنار این شرکت تاسیس شده برای بررسی و کنترل در اختیار متخصصان قرار دارد. این محصول یک اسپیکر بزرگ برای پخش باکیفیت صداست که با دستگاه‌های هوشمند هم سازگار است. اصفهان کامپیوتر نام شرکتی است که سال ۶۸ در اصفهان به عنوان یک شرکت خصوصی موفق و در عین حال غیرتهرانی بنیان نهاده شده بود اما در سال‌های ابتدایی دهه ۸۰ با سه شرکت اصلی دیگر که در اصفهان فعالیت می‌کردند ادغام شد و زیر نام جویا به فعالیت خود ادامه داد. در میان این شرکت‌های ادغام‌شده اصفهان کامپیوتر از همه بیشتر نرم‌افزاری بود و به همراه گروهی که تشکیل شده بود، دامنه فعالیت وسیعی داشت و ادغام این شرکت‌ها برخلاف روند معمول که تاکنون هم ادامه دارد و در آن شرکت‌ها تا اندازه‌ای توسعه پیدا می‌کنند و به بخش‌های مختلف تجزیه می‌شوند، یک کار نو به حساب می‌آمد. این شرکت بزرگ که در مرکز ایران دست به کار‌های بزرگی می‌زد آن‌طور که باید راه توسعه را پیش نگرفت. شاید علت توسعه نیافتن و افول جویا همان دلیل قدیمی بسیاری از شکست‌ها و ناکامی‌های کلاسیک ایرانی باشد. در فرهنگ ایرانی کار تیمی با دشواری‌های بسیاری انجام می‌شود و بیشتر ما ترجیح می‌دهیم...