تار و پود یک نگره مدیریتی

ماتریس‌ها اغلب ابزارهای مفیدی هستند اما ممکن است برای کارمندان مبهم و گاهی ناراحت‌کننده باشند. سازمان‌های ماتریسی برای چند دهه است که حضوری فعال داشته‌اند و طرفداران و منتقدان مخصوص به خودشان را دارند. این سازمان‌ها در شرکت‌هایی بزرگ که می‌خواهند مراکز عملکردی‌شان را با فرآیندها و افراد متخصص تعالی ببخشند، شایع هستند. 84 درصد پاسخ‌دهندگان به نظرسنجی اخیر گالوپ دست‌کم تا اندازه‌ای ماتریسی بوده‌اند. توضیحاتی درباره این پژوهش این مطالعه تقریباً چهار هزار تن از کارمندان ایالات متحده را پوشش داده و برخی مزایای سازمان ماتریسی را به ویژه در محیط‌های مشارکتی برجسته می‌کند. در همین حال در این نظرسنجی ذکر شده این کارمندان - در مقایسه با کارمندان غیرماتریسی خود- فهم دقیقی از چیزهایی که از آنها خواسته می‌شود، ندارند. این مساله پیامدهایی به دنبال دارد: مطالعه گالوپ نشان می‌دهد وضوح و روشنی انتظارات سنگ ‌بنای فضایی تعاملی در سطوح بالاست. ضمن اینکه بر طبق شاخص سلامت سازمانی مک‌کینزی (OHI)، نقش‌های دقیق و متعهدانه محرک‌های اصلی سلامت سازمانی به شمار می‌روند. لیکن یافته‌های گالوپ و مک‌کینزی نقش ابهام در سازمان‌های ماتریسی را دست‌کم گرفته‌اند. حضور همه‌جایی و استثنایی 84 درصد افراد تحت مطالعه گالوپ دست‌کم تا اندازه‌ای ماتریسی بوده‌اند. 49 درصد این افراد در برخی روزها در تیم‌های مختلفی فعالیت داشتند (ما آنها را نسبتاً ماتریسی نامیده‌ایم)، و 18 درصد هر روز با افراد زیادی مشارکت می‌کردند و با این حال اغلب به یک مدیر گزارش می‌دادند (ماتریسی). 17 درصد باقیمانده به مدیران مختلف گزارش تسلیم کرده و با گروه‌های متفاوت مشارکت داشتند (فوق‌ماتریسی). بر طبق نظرسنجی، اکثر کارمندان در سازمان‌های ماتریسی به شدت درگیر و متعهد مشاغل خود نیستند (تعهد سازمانی بر طبق تعریف گالوپ عبارت است از درگیر بودن و علاقه حرفه‌ای). این آمار با آنچه گالوپ در یک مطالعه یک‌دهه‌ای انجام داده، سازگاری دارند. این مطالعه نوعی همبستگی مثبت را بین چهار دسته سازمان و...