ما به دنبال ایجاد امنیت برای شهروندان هستیم

کارت ملی هوشمند یکی از پروژه‌های ملی کشور به‌ شمار می‌آيد که با وجود برنامه‌ریزی‌هایی که برای اجرای آن شده بود، هنوز نهایی نشده‌ است، با وجود اینکه سازمان ثبت احوال برنامه‌ریزی دقیقی برای اجرایی کردن این پروژه در دستور کاری خود دارد، چرا هنوز نمی‌توان این طرح را یک طرح تمام‌شده و به نتیجه رسیده دانست؟ قبل از اینکه به این سوال پاسخ دهم بگذارید ابتدا نکاتی را در خصوص ظرفیت فضای مجازی و استفاده از این ظرفیت در خصوص کارت هوشمند ملی بگویم، در خلال این صحبت‌ها به پاسخ سوال شما هم خواهیم رسید. پس از ظهور و بروز پدیده‌ای به نام اینترنت شاهد رشد فضای مجازی بودیم. فضای مجازی پدیده پیچیده‌ای است که با سرعت بالا در حال رشد است. تقریباً همه جمعیت فعال ایران در حوزه سنی ۱۵ سال به بالا دارای گوشی هوشمند هستند و تا آنجا که من خبر دارم ضریب نفوذ موبایل‌هایی که سیم‌کارت فعال دارند بالای ۷۰ درصد است. حال ما می‌توانیم دو بهره اساسی از فضای مجازی ببریم؛ یکی مبادله خدمات است که در شکل شناخته‌شده آن دولت الکترونیکی است و یک بخش دیگر هم مبادله اطلاعات است. امروز به لحاظ حجم و اهمیت داده به هیچ وجه نمی‌توانیم مبادله اطلاعات را کم‌اهمیت‌تر از خدمات بدانیم چرا که این بخش در تولید ثروت هم نقش زیاد دارد به طوری که 10 ثروتمند اول دنیا به صورت مستقیم یا غیرمستقیم با مبادله اطلاعات در ارتباط هستند. اما در این حوزه مهم‌ترین تهدید، سوءاستفاده از اطلاعات افراد یا عدم شناسایی افراد در این فضاست. باید توجه داشته باشیم در مبادله اطلاعات حتماً باید دو حریم حفظ شود؛ یکی حریم خصوصی مردم که برای هر حکومتی یک اصل است و دیگری حریم حکومت‌ها. فکر می‌کنم در این بخش است که نقش ثبت احوال و احراز هویت افراد پررنگ می‌شود. برای ایجاد امنیت، اطلاعات افراد...