یک جعبه‌ابزار احساساتی

برنامه‌ریزی یکی از آن کارهایی است که همه ما بارها به روش‌های مختلف امتحانش کرده‌ایم. روش‌هایی که در اکثر مواقع یا رها شده‌اند یا کاربردی را که باید نداشته‌اند. من بارها سعی کردم لیستی از کارهای روزانه‌ام را تهیه کنم و به آن پایبند باشم؛ اما در آخر روز لیستی داشتم از کارهایی که انجام نشده بودند و همین انجام نشدن کارها روزبه‌روز ناامیدترم می‌کرد. احساس ناکارآمدی و کافی نبودن تنها حسی بود که از لیست‌های برنامه‌ریزی می‌گرفتم. انواع اپلیکیشن‌ها، یادآورها و دفترها را امتحان کردم اما هیچ‌کدام برای انجام کارها پایبندم نمی‌کردند. در نهایت، درست زمانی که با حجم زیادی از کارها روبه‌رو بودم، با روش جدیدی آشنا شدم به اسم «بولت ژورنال». احتمالاً تا به حال اسم بولت ژورنال به گوش‌تان خورده باشد. بولت ژورنال یک روش برنامه‌ریزی است که مدعی‌ است به ما کمک می‌کند از وقت و انرژی خود آگاهانه استفاده کنیم. کسی که این روش را ابداع کرده معتقد است که با کنار هم قراردادن بهره‌وری، ذهن آگاهی و قصدآگاهی، توانسته به یک روش برنامه‌ریزی کاربردی برسد. راستش را بخواهید زمانی که با تکنیک بولت ژورنال آشنا شدم، توقع داشتم که مثل تکنیک‌های قبلی خیلی سریع کنار گذاشته شود اما این اتفاق نیفتاد. در چند ماهی که از بولت ژورنال استفاده کردم متوجه شدم که همه چیز خیلی بیشتر از یک تکنیک برنامه‌ریزی است! به قول رایدر کارول، مبدع این روش، «بولت ژورنال یک ابزار نیست، یک جعبه ابزار است». اگر می‌خواهید از این جعبه ابزار استفاده کنید، به دو چیز نیاز دارید: خودکار یا مداد یا هر چیزی که با آن می‌نویسید به علاوه یک دفتر. زبان ابداعی چیزی که باید قبل از شروع بدانید این است که همه چیز در بولت ژورنال بسیار کوتاه و مختصر است. ما با یک دفتر خاطرات سروکار نداریم یا نمی‌خواهیم چیزی در مورد جزئیات بدانیم. بولت ژورنال...