نه عروسک باشیم نه عروسک‌گردان

اگر عروسک‌ها را کارمندان یک هنرمند در نظر بگیریم، مدیریت میکروسکوپی در یک کلام همان عروسک‌گردانی است. اما یک عروسک خوب، عروسکی مرده و بی‌اراده است و مدیریت میکروسکوپی شاید سرنوشت مشابهی را برای انگیزه کارمندان رقم بزند. اگر وقتی افراد در حال انجام کار خود هستند دائم از بالای شانه‌شان مراقب حرکات‌شان باشیم و به آنها مدام نحوه انجام امور را گوشزد کنیم، یا سررسید کاری را برای سی‌امین بار به آنها یادآوری کنیم و تک‌تک کارهایشان را زیر ذره‌بین بگذاریم، غالباً کمکی به هیچ کس نخواهیم کرد. شاید تجربه مدیریت شدن به این شیوه را داشته باشید. مدیریت میکروسکوپی همان نصیحت‌ها و پیشنهادهایی است که شما درخواست‌شان نکرده‌اید یا حتی احتیاجی هم به‌شان ندارید. چیزی که اغلب ما را اذیت می‌کند خود آن نصایح یا یادآوری‌ها نیست بلکه این حقیقت است که طرف مقابل حس می‌کند مدام به نصیحت و تذکر احتیاج داریم. مشکل این است که حس می‌کنید با شما مثل یک بچه برخورد شده است، نه مثل آدم بالغی که هستید. و ظاهراً فریادهای «دست از سرم بردار» دوره‌ای‌تان هم افاقه‌ای نمی‌کند. مدیریت میکروسکوپی مشکلی رایج است و کسی که کنترل می‌شود معمولاً حس آزردگی و اشباع پیدا می‌کند. چرا عروسک‌گردانی یک انتخاب است؟ باید بدانیم ریشه اینکه فرد دست به کنترل دیگران می‌زند اضطراب است. این اضطراب خود ممکن است ریشه‌های مختلفی داشته باشد؛ مثلاً برخی افراد به طور کلی سطح اضطراب ضمنی بالاتری دارند. این افراد همیشه در حال آینده‌نگری منفی بوده و سر هر دوراهی منتظر بدترین پیشامدها هستند. دود یادآوری‌های مکرر معمولاً از همین کنده بلند می‌شود چون این دسته از مدیران دائم در حال پیش‌بینی بدترین اتفاقات‌اند و می‌کوشند تا از وقوع آن جلوگیری کنند. ریشه‌ دیگر اضطراب می‌تواند در قابل اعتماد و اتکا بودن اعضای تیم باشد. اگر فرد به دلایلی نتواند به دیگران اتکا کند، ناچار به زیر ذره‌بین...