امیرحسین فصیحی متولد ۱۳۵۴ در تهران است ولی از تهرانی ‌بودن فقط همین شناسنامه‌اش را دارد. در بیمارستانی به دنیا می‌آید که حالا اسمش شده بیمارستان خانواده ارتش و از همین‌جا می‌شود حدس زد که چرا بقیه دوران کودکی‌اش نه در پایتخت که در بندرعباس سپری شده: چون پدرش در نیروی دریایی ارتش صاحب درجه است و محل ماموریتش هم این بندر قدیمی است که از زمان صفویه و فتح بندر به دست شاه‌عباس نامش از گمبرون به اسم کنونی تغییر پیدا کرده: «پدرم اصالتاً اهل بیرجند بود ولی خب بزرگ‌ترین پایگاه نیروی دریایی در جنوب ایران در هرمزگان بود و برای همین او که یک افسر میان‌رده به شمار می‌آمد باید در آنجا خدمت می‌کرد. اگر درست یادم مانده باشد، فقط برای به دنیا آمدن من که پسر دوم و فرزند آخر خانواده بودم به تهران آمده بودند و برای همین وقتی که زایمان انجام شد دیگر به بندر عباس برگشتیم و تا پنج سالگی‌ام در همان‌جا ماندیم.» [aparat id="AkLjI"] بندر عباس دوره خدمت پدرم در بندرعباس من هنوز خیلی کوچک بودم ولی از همان پنج سالگی هم خاطرات محوی دارم. مثلاً سینمایی که برای خانواده‌های نیروی دریایی فراهم کرده بودند یک کشتی بود که با تصاویر میکی‌ماوس، دانلد داک و شخصیت‌های کارتونی تزیین شده بود و بچه‌ها را می‌بردند آنجا تا روی آب انیمیشن ببینند. این را هم یادم است که ناوهای ببر و پلنگ را روی آب می‌دیدم که آن روزها برای بچه‌های ایرانی خیلی اسم‌های مهمی بود و من هم عاشق کشتی بودم. تمام دوران مهدکودک و مدرسه همیشه کشتی‌ها را نقاشی می‌کردم. پدرش یک نظامی کلاسیک است. از نوجوانی به دبیرستان نظام می‌رود که هدف غایی آن تربیت افسر برای ارتش است و بعدها با بورس ارتش رشته مکانیک را در فرانسه می‌خواند و لیسانس مکانیکش را از همان دانشکده دریایی فرانسه یاEcole Naval می‌گیرد....