نگاهی به فرهنگ در جامعه پساسرگرمی؛ ما نشئه‌های فلک‌زده

رئیس‌جمهور هر سال سخنرانی «وضعیت کشور آمریکا» را ایراد می‌کند اما این سخنرانی خواب‌آور است. کافی است نگاهی به نمایندگان ارزشمندتان بیندازید که به‌سختی چشم‌هایشان را باز نگه می‌دارند. دلیلش این است که همه این چیزها را قبلاً شنیده‌اند. ما هم شنیده‌ایم. تغییر زیادی در سیاست رخ نداده است. قطعاً نامزدها هم تغییر نکرده‌اند. پمپ بنزین محله ما تنوع بیشتری دارد و می‌توانم از میان سه نوع سوخت و پنج نوع طعم مختلف نوشیدنی انتخاب کنم. بنابراین سیاست را فراموش کنید. همه کنش‌ها حالا در فرهنگ جریان اصلی انجام می‌گیرند که با سرعتی سرسام‌آور تغییر می‌کند. به همین دلیل است که به ‌جای سخنرانی درباره وضعیت کشور به سخنرانی درباره «وضعیت فرهنگ» نیاز داریم. در واقع، سال ۲۰۲۴ شاید پرشتاب‌ترین- و خطرناک‌ترین- دوران تاریخ برای اقتصاد خلاق بوده. و این وضعیت ادامه خواهد یافت صرف ‌نظر از اینکه در ماه نوامبر چه اتفاقی می‌افتد. بنابراین بیایید بی‌مقدمه شروع کنیم. می‌خواهم به شما بگویم چرا سرگرمی مُرده. و چه چیزی قرار است جای آن را بگیرد. اگر فرهنگ شبیه سیاست بود، دو گزینه داشتید: هنر و سرگرمی. بسیاری از افراد خلاق تصور می‌کنند اینها تنها گزینه‌های موجودند- هم هنرمندان و هم مخاطب را به زحمت می‌اندازند (جایی که هنر شروع می‌شود). اما کاملاً اشتباه می‌کنند. شاید کار هوشمندانه‌تر این باشد که اقتصاد خلاق را شبیه زنجیره غذایی فرض کنیم. اگر هنرمند باشید- یا اگر تلاش می‌کنید که هنرمند باشید- واقعیت‌تان اغلب چنین حسی دارد. صنعت سرگرمی تا همین چند سال پیش در حال رشد بود- تا جایی که تلفات جانبی‌اش این بود که همه محصولات هنری یا مستقل یا جایگزین تحت فشار قرار گرفتند. [caption id="attachment_201310" align="aligncenter" width="445"] تد گیویا: سرگرمی هنر را می بلعد و حواس پرتی سرگرمی را و در نهایت اعتیاد حواس پرتی را.[/caption] اما حتی این تصویر نگران‌کننده به‌ اندازه کافی نگران‌کننده نیست. دلیلش این است که...