مشکلات حفظ استعدادهای فناوری

نمی‌توان بدون رسیدگی به نیروی کار تحول ایجاد کرد شرکت‌های تک در سال ۲۰۲۳ همچنان با چالش‌های زیادی در زمینه استخدام و حفظ استعدادها دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که رابطه کارمند و کارفرما دیگر مثل سابق به‌ طور کامل قابل‌ شناخت نیست. انعطاف‌پذیری دورکاری، استعفای بزرگ، استعفای خاموش- تیترها هنوز هم ادامه دارند. سال آینده کارفرماها شرایط سختی پیدا کردند زیرا هدف‌شان این است که کارکنان ماهر در طیفی از رشته‌های نوظهور فناوری و نقش‌های پشتیبان را استخدام کنند. در عین ‌حال، کارفرماها تلاش می‌کنند بین دو موضوع تعادل برقرار کنند: توانمند و سخت شدن متقاضیان شغل و عدم قطعیت اقتصاد کلان. نکته کنایه‌آمیز این است که این دو موضوع ممکن است جمع‌ناپذیر باشند. شما در مقام کارفرما کدام ‌یک را ترجیح می‌دهید: مجموعه جدیدی از نقش‌های شغلی که به‌سختی کارمند برای آنها پیدا می‌شود و تقاضای کارمندان جدید را انتخاب می‌کنید یا رکودی که چشم‌انداز استخدام را پریشان می‌کند؟ بیایید لحظه‌ای رکود را کنار بگذاریم زیرا تا حدود زیادی غیرقابل ‌کنترل است. بر چشم‌انداز تغییر نیروی کار تمرکز می‌کنیم. توانمند شدن کارکنان بعد از پاندمی موضوعی است که احتمالاً تا حدودی ادامه پیدا می‌کند. کسب‌وکارها با ورود به سال ۲۰۲۳ باید در زمینه نوع انعطاف‌پذیری و فرهنگی که می‌خواهند داشته باشند به جمع‌بندی رسیده باشند. این کسب‌وکارها باید درباره مسائلی مانند دورکاری به‌ عنوان تنها انتخاب کارمند، گزینه ترکیبی یا روشی محدودکننده‌تر بحث کنند. بخشی از این تصمیم به میزان کارآمدی و عملکرد کارکنان بستگی دارد. کارکنان در حال ‌حاضر توجه بیشتری جلب می‌کنند زیرا کارفرماها می‌کوشند روشی برای سنجش خروجی و کیفیت کارکنان در محیط کار نامتمرکز و مجازی پیدا کنند. این‌طور به نظر می‌رسد که دورکاری و زمان کاری انعطاف‌پذیر برای اکثر شرکت‌های فناوری و شرکت‌های کانال به ‌صورت همه‌ یا هیچ نخواهد بود؛ اما موقعیت‌های ترکیبی بیشتر پیش خواهد آمد. روش‌های...