نگاه موسسان استارت‌آپ‌های موفق

آیه بدیر بنیانگذار لیتل بیتس معتقدم اولین معیار استارت آپ این است: چیزی است جدید - یک روند، محصول، نوع مدل تجاری، اکوسیستم. هرچیزی که هست، نباید پیش از آن وجود داشته باشد. مسلماً عوامل دیگری هم مطرح می شود: محدودیت منابع، امور مالی، اندازه تیم ها و غیره. اما من مسائل زیادی تغییر می کند و برای من مهم‌ترین نکته تعیین کننده نوآورانه بودنآن است. من زمانی با سازمان دهندگان Makefire درباره مفهوم استارت آپ صحبت می کردم: آنها می گفتند درآمد بیش از یک میلیون دلار در سال یعنی دیگر استارت آپ نیستید (یعنی باید هزینه اسپانسر را بدون تخفیف بپردازید). در شرکت های سخت افزاری ممکن است ده ها میلیون دلار در سال ورودی داشته باشید اما سودی در میان نباشد. مساله درآمد نیست. من می‌گویم استارت آپ همواره محدودیت شدیدی در منابع خود دارد. یعنی تلاش می کند کاری بسیار فراتر از حد توان خود انجام دهد و این مساله آن را خلاقانه می کند. اگر منابع تان محدود نباشد، یعنی دیگر استارت آپ نیستید. دیو گیلبوآ و نیل بلومنتال بنیانگذاران واربی پارکر بلومنتال می گوید: «استارت آپ شرکتی است که برای حل یک مساله فعالیت می کند در زمانی که راه حل آن چندان واضح نبوده و موفقیت در آن تضمین شده نیست. شرکت زمانی دیگر استارت آپ نیست که شروع به واکنش بجای کنش کند - به‌جای تهاجمی بیشتر تدافعی بازی کند این تغییر ذهنیت زمانی رخ می دهد که شرکت به‌جای تلاش برای انجام کاری که تا کنون انجام نشده است، به دنبال دفاع از چیزی باشد که اکنون انجام می دهد.» آریل گارتن بنیانگذار و مدیرعامل اینتراکسون وقتی شرکتی کوچک با رشدی بزرگ بر اساس ایده هایی بزرگ باشید، خودتان می دانید که استارت آپ هستید، معمولاً این ایده های بزرگ حول یک فناوری شکل می گیرند و همین ایجاد اختلال است...