خشونت و صحبت‌های جنسی بخش مهمی از مکالمه‌های کودکان آمریکا با چت‌بات‌های هوش مصنوعی است

به گزارش پیوست، مطالعه‌ای که با عنوان «وضعیت جوانان ۲۰۲۵» از سوی شرکت امنیت دیجیتال Aura منتشر شده می‌گوید نزدیک به نیمی از کودکان و نوجوانانی که از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند در گفتگو‌های خود به خشونت روی می‌آورند و نقش آفرینی‌های مختلف نیز پس از خشونت بیشترین سهم را از تم گفتگو‌های کودکان و نوجوانان با چت‌بات‌ها دارد. طبق داده‌های این گزارش در جایگاه دوم تا چهارم از لحاظ محتوای گفتگو‌ها، به ترتیب نقش آفرینی جنسی، نقش‌آفرینی عمومی و نقش‌آفرینی عاشقانه قرار دارند. این داده‌ها تصویری تیره و پرخطر را از نحوه ارتباط کودکان و نوجوانان با هوش مصنوعی ترسیم می‌کند که به گفته متخصصان مهم‌ترین خط دفاعی در برابر آن، نظارت والدین است.

این گزارش بر پایه داده‌های دستگاه بیش از ۳ هزار کودک ۵ تا ۱۷ ساله، مطالعه بلندمدت TECHWISE با مشارکت بیش از ۵۰۰ کودک و والدین آن‌ها، و یک نظرسنجی ملی از ۲ هزار والد و کودک در آمریکا تهیه شده است.

طبق یافته‌ها، ۴۲ درصد از افراد زیر سن قانونی که از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، این ابزارها را در جایگاه هم‌صحبتی یا نقش‌آفرینی به کار می‌گیرند و هدف اصلی دیگر اهداف آموزشی یا کمک به تکالیف نیست.

از میان این گروه، ۳۷ درصد وارد سناریوهای خشونت‌آمیز شامل آسیب فیزیکی، اجبار یا انجام کارهای بدون رضایت می‌شوند و نگران‌کننده‌تر اینکه نیمی از این گفت‌وگوهای خشونت‌آمیز، شامل خشونت جنسی است.

طبق داده‌های گزارش، در سن ۱۱ سالگی این روند به اوج می‌رسد و ۴۴ درصد از گفت‌وگوهای کودکان با چت‌بات‌ها ماهیت خشونت‌آمیز به خود می‌گیرد که بالاترین میزان در میان همه گروه‌های سنی است.

از ۱۳ سالگی به بعد، نقش‌آفرینی‌های عاشقانه و جنسی بیشترین سهم را دارند و حدود ۶۳ درصد از مکالمات را شامل می‌شوند، اما این علاقه پس از ۱۵ سالگی کاهش می‌یابد. در سن ۱۶ سالگی، نزدیک به یک‌پنجم گفت‌وگوها به سمت دریافت حمایت عاطفی از هوش مصنوعی سوق پیدا می‌کنند.

این گزارش همچنین به تنش‌های روز افزون والدین و فرزندان بر سر استفاده از فناوری اشاره دارد. طبق داده‌ها،‌۹۰ درصد والدین می‌گویند بیشترین مشاجره‌های آن‌ها با فرزندانشان بر سر استفاده از دستگاه‌های دیجیتال است؛ موضوعی که حتی سهم بیشتری نسبت به اختلاف نظر درمورد تکالیف یا کارهای خانه دارد.

با این حال، ۵۹ درصد والدین اذعان دارند که گرفتن دستگاه از کودک معمولا به مشاجره منجر می‌شود. در عین حال، ۵۷ درصد والدین اعتراف کرده‌اند که خودشان بیشتر از فرزندانشان از گوشی هوشمند استفاده می‌کنند.

از سوی دیگر، کودکان نیز فناوری را اصلی‌ترین موضوع اختلاف با والدین خود توصیف می‌کنند. طبق داده‌های گزارش Aura، بیش از نیمی از کودکان می‌گویند عدم دسترسی یا محروم شدن از گوشی و دیگر دستگاه‌ها باعث احساس ناامیدی یا عصبانیت آنها خواهد شد و تنها ۱۶ درصد معتقدند این کار واقعا مفید است. جالب اینکه ۶۲ درصد کودکان نیز نگاهی مشابه در این حوزه نسبت به والدین خود داشته و می‌گویند آرزو دارند بتوانند گوشی والدینشان را از آن‌ها بگیرند.

در شرایطی که استفاده از هوش مصنوعی هنوز چارچوب‌های نظارتی مشخصی ندارد، کارشناسان تاکید دارند که نظارت والدین همچنان مهم‌ترین بخش تنظیم عادت‌های کودکان و رفتار‌های آنها است. دکتر اسکات کالینز، روان‌شناس بالینی و مدیر پزشکی Aura، هشدار داده است که حجم، تنوع پلتفرم‌ها و محتوایی که کودکان با آن درگیر می‌شوند، بسیار فراتر از درک فعلی جامعه است.

به گفته Aura، مواجهه سالم با زندگی دیجیتال نیازمند گفت‌وگوهای آزادانه، تعیین مرزهای روشن و ایجاد عادت‌های سالم دیجیتالی است که نه‌تنها برای کودکان بلکه برای والدین نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.