طعم گس ۹۶

سالی که گذشت سال تلخ و شیرینی برای فناوری ایران بود و می‌توان این طعم گس را دست‌کم در مورد سه جریان آشکارا توضیح داد:
فراگیری: رقابت نفسگیر بین اپراتورهای موبایل، توسعه کیفی و کمی و نسل‌های سوم و چهار اینترنت پرسرعت روی موبایل، تاثیر نسبی تعرفه‌های غیرحجمی و دیده شدن ماجرای فیبرهای خانگی در افق باعث شد هرچند الکن و لنگان‌لنگان ولی در نهایت به نحو محسوسی دسترسی همگانی به اینترنت پرسرعت تغییر کند. هرچند این میراث یکی دو سال است که برای بازار فناوری اطلاعات مانده، اما همگرایی اپراتورهای اول و سوم در زمینه‌های فرکانسی و به تعجیل افتادن اپراتور دوم سبب شد سرانجام در کشاکش قیمت و کیفیت در سال جاری کاربران واقعاً احساس کنند اتفاقات جدیدی در زمینه باند پهن موبایل اتفاق افتاده که مؤیدش هم یک جهش در کسب‌وکارهایی بود که ذاتاً همراه بودند.
کسب‌وکار: در سالی که گذشت دیگر کسب‌وکارهای نوپا نه یک ترجیح برای بازار فناوری اطلاعات که تبدیل به یک شریان حیاتی شدند و درست در حالی که کسب‌وکارهای سنتی در گیر و دار بازتعریف خودشان بودند بستن یک مالیات بر فروشگاه‌‌های اینترنت قیمت‌ها را بالا می‌برد، حذف اپلیکیشن‌ها صدای مردم را درمی‌آورد و بسته شدن تاکسی‌های اینترنتی نارضایتی شهروندان را افزایش می‌داد؛ فیلتر شدن درگاه‌های پرداخت بسیاری را متضرر کرد، حذف یک برنامه ویدئویی موج راه انداخت و محدودیت تلگرام یک توفان اقتصادی راه انداخت. دیگر این کسب‌وکارهای نو یک گزینه نبودند، می‌شد آنها را کند کرد ولی متوقف نه.
سرمایه: به‌رغم توهمات بزرگی که در مورد اعداد بازار فناوری ایران و ادعاهای بزرگی که درباره چند کسب‌و‌کار برتر این حوزه وجود دارد، سرمایه واقعی در این بازار به نحو قابل توجهی اندک، گران و دور از دسترس است. از یک سو کسب‌وکارهای سنتی نتوانسته‌اند در این میانه تورم پول خاصی را به نوپاها بسپارند، از سوی دیگر بانک‌ها بیشتر در پی تصاحب هستند تا توسعه و در نهایت پول خارجی هم یا بسیار ترسو است یا در محاصره چند نهاد خاص به ظاهر خصوصی و دوملیتی. نتیجه آنکه صحبت بسیار و مایه اندک است.
امنیت: طیف جدیدی در حال به دست گرفتن راهبری بازار فناوری ایران هستند که خودشان در کلاس امنیت دانش آموخته‌اند. این طیف جدید هرچند خود از ابتدا تاکنون مورد انتقادات فراوانی به لحاظ ساخت عقیدتی هستند، اما در عمل به سبب شناختن اهرم‌های امنیتی کشور دست فرمان بهتری در طی کردن پیچ‌های امنیتی کشور دارند. مبنای سیاست جدید کنترل و توسعه است که شاید در صورت تحقق بتواند بالاخره بندهای بازنشدنی بازار فناوری ایران را باز کند. گرچه هنوز این تیم مدیریتی جدید بسیار جوان هستند.
طعم واقعی این میوه سال آینده خواهد رسید. با ما منتظر باشید.