گفت‌وگو با شبنم طباطبایی، زنی که خدمات را به سخت‌افزار ایران آورد؛ زنده‌باد اشتباه خوب*

متولد ۱۴ خرداد ۱۳۵۱ در محله جازب یا همان سرچشمه نزدیک بازار تهران است. در واقع منزل مادربزرگ مادری‌اش در این محل است و خانواده آنها هم در نزدیکی همان‌جا یک خانه اجاره کرده بودند: «پدرم کارمند بانک مرکزی و مادرم کارمند کانون پرورش فکری کودکان بود. پدربزرگ پدری من معمم بوده و برای روضه‌خوانی به جاهای مختلف می‌رفته از جمله به خانه مادربزرگ مادری‌ام. آنجا از شخصیت خانوادگی آنها خوشش می‌آید و با وجود اختلاف فرهنگی و مذهبی با شخصیت مادرم که زن مستقل و آزاده‌ای بود این وصلت به هر حال اتفاق می‌افتد. پدرم عاشقانه مادرم را دوست دارد و این در زندگی مشترک‌شان به خوبی دیده می‌شود. من یک برادر هم دارم که پنج سال و نیم بعد از من به دنیا آمده است.» خود شبنم هم قبول دارد اوضاع اقتصادی خانواده با استاندارد آن زمان خوب بوده: «من دختر خوشبختی بودم که رفاه مالی همراه با فرهیختگی را در زمان کودکی تجربه کردم. پدر و مادرم هر دو کارمند بودند که آن زمان شغل پردرآمدی بود و با این باعث می‌شد با راحتی و در رفاه زندگی کنیم. یادم می‌آید وقتی کوچک بودم عاشق ماشین‌های بزرگ بودم. تا چند هفته به پدرم می‌گفتم «می‌شه یک بلیزر بخریم؟» این شد که پدرم برای چند هفته یک بلیزر خرید تا به قولی خواسته من را برآورده کند و بعد از چند ماه چون آن ماشین را دوست نداشت فروخت‌ش. این خاطره خوبی برای یک کودک است.» [aparat id="Dig6K"] مادر مادرم در دوره خودش زن سرکشی محسوب می‌شده چون برخلاف رویه معمول درباره دخترها و با وجود مخالفت‌های پدرش، صرفا با حمایت و کمک مادرش، بعد از دیپلم کارمند کانون پرورش فکری کودکان می‌شود. خودش رانندگی یاد می‌گیرد و به تنهایی رانندگی می‌کند در حالی که رانندگی خانم‌ها آن زمان چندان عرف نبوده است. خیلی با عشق در کانون...