مایکل هایم یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین متفکران جامعه اطلاعاتی است. این تاثیر چنان پررنگ است که او را «فیلسوف فضای مجازی» نامیده‌اند. او انسان عجیبی است: سخنوری ناتوان اما پر از ایده‌های بکر و ناب است، معلمی ضعیف است اما بیش از هر معلم دیگری بر شاگردانش تاثیر گذاشته، نویسنده‌ای کم‌حوصله اما بسیار توانمند است. یک کتاب ترجمه و سه کتاب تالیف کرده و چند مقاله و مصاحبه دارد. با وجود حجم کم آثارش، یکی از افرادی است که در مقالات یک دهه اخیر بیشترین ارجاع به آثار و نوشته‌هایش شده است.
هایم متاثر از فلسفه هایدگر و مکتب تائوییسم خاور دور است. اینکه چگونه می‌توان این دو رویکرد فکری متناقض را در کنار هم قرار داد و زندگی کرد، از عجایب اوست. او در واقع پرسش کلیدی لایب نیتس را به مطالعات جامعه اطلاعاتی آورده است:«چرا چیزی هست، در حالی که می‌توانست نباشد؟»
سه کتاب او مجموعه‌ای منسجم از افکار یک فیلسوف در برخورد با تحولات ناشی از فناوری اطلاعات و ارتباطات است.
در کتاب نخست (زبان الکترونیکی) از کامپیوتر به عنوان زلزله‌نگاری یاد می‌کند که تغییرات هستی‌شناسانه را اندازه می‌گیرد؛ تغییراتی که در واقعیت معاصر ما رخ می‌دهد. کتاب دومش (متافیزیک واقعیت مجازی) زمانی منتشر شد که او چهره‌ای شناخته‌شده در میان متفکران دهه 90 میلادی محسوب می‌شد و جایگاه فیلسوفی قابل اعتنا را یافته بود. این کتاب مملو از ایده‌هایی بکر بود که بر اهمیت او به عنوان یک فیلسوف افزود. کتاب سومش «واقع‌گرایی مجازی» نام دارد. این کتاب عملا عصاره نظریه او در مورد جامعه اطلاعاتی است.
