متولد تیرماه ۱۳۳۴ در محله نارمک تهران است. پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده اصالتاً اصفهانی‌اند و سعید امامی اولین فرزند خانواده بوده که در تهران و در محله‌ای متولد می‌شود که آن روزها بیشتر یک آبادی در بیابان‌های بیرون از شهر است. آنچه آنها از اصفهان با خود به میراث می‌آورند هنر اصیل مینیاتور است: «پدربزرگ پدری‌ام با امضای حاج میرزا آقا امامی و کوچک امامی یکی از بزرگ‌ترین مینیاتوریست‌های معروف است و حتی مدتی استاد آقای فرشچیان بوده. این هنر و تجارت فرش در خانواده پدری و مادری من سابقه دیرینه دارد چون هر دو پدربزرگم با هم برادر بودند و در واقع پدر و مادرم با هم دختر عمو و پسرعمو به حساب می‌آمدند.» خاندان پدربزرگ پدری من در کسوت روحانیت بود ولی به سبب شاخه‌های مختلف نگارگری و نیز ساخت جلد و تابلوی سوخت شهره است. بسیاری او را احیاکننده هنر سوخت معرق در دوره صفوی می‌دانند و در حوزه نگارگری و نقاشی سنتی ایرانی نیز چهره‌ای درخشان به شمار می‌رود. این روزها شاید مشهورترین عضو خانواده ما که با این هنر شناخته می‌شود و در قید حیات است زینت‌السادات امامی عمه من باشد که مدال هنر زن ایرانی به نام ایشان در ایران پایه‌ریزی شده است و جزو یکی از مینیاتوریست‌های مشهور زن در ایران است. هنوز هم هر وقت گذرمان به اصفهان بیفتد سر زدن به عمه زینت بخشی از مراسم خانوادگی ماست. برادر دیگرم هم هنرمند و طراح ماهری بود. پدربزرگ من نقاشی‌ای از گل و بوته دارد که پشت اسکناس‌های قدیمی پانصد تومانی چاپ شده است و متاسفانه حتی اسمی هم از ایشان نبرده‌اند. اصل این نقاشی در موزه لوور است. برادر دوم من که به نظرم حتی بسیار حرفه‌ای‌تر و ماهرتر از پدرم هم کار می‌کرد نسخه کپی این نقاشی را کشیده و اکنون در ایران است. [aparat id="s7ehu"] تا...