شاید … شاید

روزهای آخر سال وقتی مسیر خانه تا تحریریه را طی می‌کنم، پرسه‌زنی مردم برای خریدهای پایان سال هوایی‌ام می‌کند. با خودم روزهای باقیمانده سال را می‌شمارم و همچنین روزهای باقیمانده تا خروجی آخرین شماره نشریه. به خودم نوید می‌دهم که بعد از خروجی مجله، کجاها بروم و چه کارهایی انجام دهم. یک لیست برای خودم درست می‌کنم از چیزهایی که می‌خواهم بخرم و جاهایی که می‌خواهم بروم. اما روزها کندتر می‌گذرد و فرآیند خروجی مجله طولانی‌تر می‌شود.
نیمه دوم سال همیشه کارها بیشتر است. به نظر می‌رسد تمامی همایش‌ها و نمایشگاه‌ها در نیمه دوم سال برگزار می‌شود. یعنی درست زمانی که دوست داری بیشتر استراحت کنی، از تغییر رنگ برگ درختان لذت ببری، در زیر باران قدم بزنی و برف‌بازی کنی باید تمام روز در دفتر تحریریه بنشینی و کار کنی. درست برعکس در گرماگرم روزهای تابستان هیچ نمایشگاهی برگزار نمی‌شود و همایشی نیست اما باز هم تو در دفتر تحریریه نشسته‌ای، این بار از گرمای هوا فرار کرده‌ای و صندلی خودت را در مقابل کولر به تمام پرسه‌گردی‌های سطح شهر ترجیح می‌دهی.
اولین شماره نشریه درست در همین روزها منتشر شد؛ سالگرد نشریه تقریبا با روزهای اسفند هماهنگ است. به نظر می‌رسد از ابتدا به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده بودیم که روزهای پایانی سال برایمان روزهای پرکاری باشد و زمان خود را در گوشه و کنار خیابان شهر هدر ندهیم. دو سال پیش تصور انتشار بیست و دومین شماره نشریه تقریبا رویا بود؛ همان‌طور که اکنون تصور انتشار صدمین شماره نشریه رویا به نظر می‌رسد.
مرور 11 شماره منتشرشده در طول یک سال گذشته حس عجیبی دارد. اخباری که خبر از افتتاح پروژه‌های مختلف می‌داد و برنامه‌هایی که قرار بود در طول یک سال اجرا شود. برخی از آنها اجرایی شدند و برخی دیگر همچنان در صف اجرا باقی ماندند. مدیران طی یک سال گذشته سعی کردند توسعه دولت‌ الکترونیکی را در دستور کار قرار دهند؛ هر چند هنوز نمود بیرونی این تلاش مشخص نشده است اما شاید بتوان امیدوار بود طی سال آینده بخشی از اهدافی که امسال تعیین شده بود، محقق شود. اما متاسفانه اولتیماتوم وزیر صنعت، معدن و تجارت برای به سرانجام رسیدن پنجره واحد نتیجه نداد و اختلافات میان‌دستگاهی مانع اجرایی شدن این طرح شد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد هنوز کشور و دستگاه‌های اجرایی کشور به بلوغ کافی برای اجرایی کردن یک طرح نرسیده‌اند چرا که هر کدام از دستگاه‌ها علاقه‌مندند سلطه و تسلط خود را به یک طرح و پروژه نشان دهند؛ این در حالی ‌است که شاید با توافقات میان‌دستگاهی بسیاری از طرح‌ها زودتر به ثمر رسند. شاید بتوان امیدوار بود سال آینده اختلافات میان‌دستگاهی پایان گیرد و مدیران بخش‌های مختلف بپذیرند مهم نتیجه دادن یک طرح است و خدمت‌رسانی به مردم نه متولی اجرای آن بودن