بر ساحل آرامش

آفتاب بی‌رمق صبحگاهی که بر خیابان‌های نمایشگاه تهران پهن شده بود و نسیم ملایم پاییزی، نوید روزی آرام و دلپذیر می‌دادند. از آن روزها که انگار برای کار کردن ساخته نشده‌اند؛ به خصوص اگر بعد از چند روز تعطیلی باشند. با این حال، 4 مهر 1393 تلاش می‌کرد روزی متفاوت از روزهای دیگر باشد و شاید نیم‌نگاهی به 14 مهر سال قبل داشت؛ اما چند ساعت بعد، وقتی خورشید میانه آسمان را رد کرد، همگان دانستند نه امسال، پارسال است و نه تلکام پانزدهم، شباهتی با تلکام قبلی دارد. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات سخنانی گفت، بدون عتاب به اپراتورها نمایشگاه را افتتاح کرد، سالن‌ها و غرفه‌ها را دید و رفت تا پرونده تلکام پانزدهم همان‌جا بسته شود. افتتاحیه آرام تلکام پانزدهم در شرایطی آغاز به کار کرد که صنعت مخابرات ایران، تابستان پرمفاهمه‌ای را پشت سر گذاشته بود؛ وزیر ارتباطات با اپراتورهای تلفن همراه به نقطه مشترکی رسیده بودند و مدیرعامل جدید شرکت مخابرات ایران، بیش از سلف خود به فکر همراهی با دولت بود. در چنین شرایطی هرگز نمی‌شد انتظار داشت نمایشگاه تلکام، روزهای پرحاشیه و پرخبر سال گذشته را تکرار کند. روز افتتاحیه- برخلاف سال پیش- مدیران عامل اپراتورهای موبایل به استقبال وزیر رفتند و پای صحبت او نشستند. وزیر نیز در مقابل، تا توانست جانب آنها را گرفت و حتی وقتی سخن به استفاده از توان داخلی در صنعت مخابرات رسید، گفت:«تردیدی ندارم که دوستان در این زمینه جدی هستند.» سخنران اول مراسم افتتاحیه، فرامرز رستگار، رئیس سندیکای صنعت مخابرات ایران، بود. سال گذشته حسین ریاضی به جای او سخن گفته بود که این روزها مدیرعامل مبین‌نت است. رستگار نیز مانند ریاضی بر استفاده از توان دخلی در مخابرات تاکید کرد؛ هرچند لحنش آرام‌تر بود. رستگار از تلکام سال گذشته و فضای حاکم بر صنعت مخابرات ایران در آن روزها آغاز کرد و خطاب به وزیر...