سیاوش شهشهانی متولد ۱۰ خرداد ۱۳۲۱ است در تهران. وقتی می‌پرسم کجا جوابش می‌بردمان یک‌راست به تهران قدیم: «بیمارستانی در خیابان ژاله یا همان خیابان مجاهدین اسلام الآن ولی خانه‌مان در انتهای خیابان شاپور انتهای حافظ، خیابان وحدت اسلامی. بیمارستان را دیگر الآن پیدا نمی‌کنید، چون برای جنگ جهانی دوم آمریکایی‌ها یک بیمارستان ساخته بودند و بعدها هم کارکردش عوض شد.» پسر ارشد یک خانواده پنج‌نفره است با یک برادر و یک خواهر. پدرش یک دیوانسالار تمام‌عیار است: «خیلی جوان بود که در زمان رضاخان نظام اداری جدید کشور شروع شد. ایشان هم رفت امتحان داد و در ۱۷ سالگی شد کارمند وزارت دارایی. شبانه دیپلمش را از دارالفنون گرفت و در حین کارش از دانشگاه تهران لیسانس حسابداری گرفت. نتیجه جوان بودنش این بود که در ۴۰ و اندی ‌سالگی هم بازنشسته شد و یکی از اولین شرکت‌های حسابرسی ایران را تاسیس کرد به اسم موسسه حسابرسی شهشهانی.» می‌شود از همین‌جای زندگی سیاوش جوان ریشه‌های ریاضی را دید. خودش هم می‌گوید: «پدرم از کودکی در خانواده مشهور بود که ضرب و تقسیمش حرف ندارد و برادرم هم مثل من ریاضی خواند. برادرم اتفاقاً در این زمینه واقعاً استثنائی است.» تنها دوساله است که پدرش دوباره از اداره‌اش ماموریت می‌گیرد و برای مدت شش سال می‌روند به اصفهان، شهر پدری و مادری‌اش. در آنجاست که می‌رود مدرسه بهشت‌آیین: «بد نیست بدانید که این مدرسه در واقع دخترانه بود و مدرسه‌ای بود که مادرم تمام دوران تحصیلش در آن درس خوانده بود. زمان مدرسه رفتن من که رسید فقط کلاس اول و دوم مختلط بود، این شد که من رفتم مدرسه مادرم تا اینکه آمدیم تهران.» به تهران که برمی‌گردند خانه بعدی‌شان خیابان نظامیه است در میدان بهارستان و می‌رود به مدرسه فیروز‌کوهی در خیابان شیخ‌هادی در خیابان شاه آن زمان، برای نزدیک به دو سال، ولی در اثر یک حادثه...