چهار ستون یک سازمان برنامه کاربردی

جست‌وجو برای ساختار سازمانی مناسب سازمان‌های برنامه کاربردی به ظاهر تمام‌نشدنی است. معمولاً جست‌وجو بر اساس باور غلطی است که می‌گوید یک مدل تجویزشده از بهترین حالت وجود دارد که هر سازمانی باید به کار ببرد. برخی سازمان‌ها سعی در تغییر چارت‌های سازمانی خود برای حل یک مساله خاص که با آن مواجه هستند دارند، نظیر سطح رضایت‌مندی پایین از کسب و کار، طولانی شدن پروژه‌ها به دلیل انتقال پرسنل به بخش نگهداری، پراکنده شدن کار برنامه‌های کاربردی در حوزه‌های سازمان یا ناتوانی گروه تولید برنامه‌های کاربردی در اولویت‌بندی موفق کار. اینها همه مشکلات عادی هستند که در هر ساختار سازمانی مطرح می‌شود. در اصل اینها مشکل حاکمیت و مدیریت است نه اجزای ساختار سازمانی. درست است که برخی استراتژی‌ها تاثیرات سازمانی دارد اما قبل از هر گونه اقدام برای طراحی یک سازمان برنامه کاربردی از پایه یا هر اقدامی جهت تغییر یک سازمان برنامه کاربردی برای حل یک مشکل، درک و طراحی چهار ستون سازمان‌های برنامه کاربردی مهم است. ستون شماره یک : رابطه کسب و کار، حاکمیت و مدیریت اولین و مهم‌ترین ستون از دو عنصرکلیدی تشکیل می‌شود. موضوع رابطه بین سازمان و کسب ‌و کار اولین مورد آن است. باید فردی در سازمان پاسخگوی مالکیت رابطه بین هر یک از دسته‌های اصلی مشتریان در جامعه کسب و کار و سازمان باشد. در یک سازمان هم‌ترازشده وظیفه‌ای (یعنی سیلوی سنتی )، مالک این روابط نوعاً مدیران ارشدی هستند که تمامی کسانی که در رابطه با برنامه کاربردی کار می‌کنند به او گزارش می‌دهند. در یک سازمان خزینه‌ای ممکن است مدیر ارتباطات، مدیر ارشد یا مدیر سبد محصول باشد. این شخص باید پاسخگوی ارتباط بین برنامه کاربردی و کسب و کار برای تمام فعالیت‌های انجام‌شده باشد. داشتن افراد متعدد برای پاسخگویی به انواع گوناگون کارها، پرسنل کسب و کار را فقط گیج و عصبانی می‌کند. نداشتن پاسخگویی روشن برای...