تاثیر سرمایه‌گذاری در ICT بر نوآوری محصول

سرمایه‌گذاری در ICT امکان ورود فناوری‌های جدید به فرایند تولید را فراهم می‌کند و پویاترین عنصر سرمایه‌گذاری در سال‌های اخیر است. تعریف سرمایه‌گذاری در ICT عبارت است از حصول تجهیزات و نرم‌افزارهای رایانه‌ای که بیش از یک سال در تولید استفاده شوند. ICT دارای سه جزء است: تجهیزات فناوری اطلاعات شامل رایانه و سخت‌افزارهای مرتبط تجهیزات ارتباطی نرم‌افزار شامل بسته‌های نرم‌افزارهای آماده، نرم‌افزارهای سفارشی و نرم‌افزارهای توسعه یافته در داخل. این شاخص به صورت درصدی از کل سرمایه ثابت ناخالص داخلی اندازه‌گیری می‌شود. ضمناً اندازه‌گیری صحیح میزان سرمایه‌گذاری در حوزه ICT در هر دو بعد اسمی و حجمی برای تخمین سهم ICT در عملکرد و رشد اقتصادی بسیار مهم است. ICT به عنوان محرک رشد اقتصادی ICT محرک کلیدی پیشرفت‌های فناورانه در دهه‌های اخیر بوده است. اصطلاح ICT به طور کلی به تجهیزات و خدمات سامانه‌ای، رایانه‌ای و ارتباطی اشاره دارد که شامل ثبت، پردازش و نمایش اطلاعات به صورت الکترونیکی می‌شود. در سرمایه‌گذاری ICT، بین دو نوع سرمایه‌گذاری تمایز کلی وجود دارد. اول، سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در رایانه، نرم‌افزار و سایر تجهیزات مشابه که مورد استفاده تمام صنایع هستند. دوم، سرمایه‌گذاری اپراتورهای مخابراتی در زیرساخت‌های ICT، مانند باند پهن یا شبکه فیبر که برای ارتباط کاربران ICT با سایرین بسیار مهم است (نظیر اینترنت). تمام این اجزای ICT یا از پتانسیل لازم برای ایجاد منافع مستقیم اقتصادی از قبیل افزایش بهره‌وری برخوردارند یا نوآوری‌های مکمل را فراهم می‌کنند که به رشد اقتصادی منتج می‌شوند. با اینکه فناوری‌های مخابراتی پدیده‌های جدیدی نیستند و از قرن نوزدهم در حال خدمت هستند (مانند تلگراف و تلفن) ولی با نوآوری‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات در دهه‌های اخیر مرتبط هستند. استنتاج علت و معلولی در اقتصاد ICT اندازه‌گیری اثرهای ICT و درک عوامل تعیین‌کننده آن در طراحی سیاست‌ها و مقررات مهم است. تمام مداخلات دولت‌ها، مانند یارانه یا تغییر مقررات باید به صورت تجربی ارزیابی...