اعتماد جایی در کیف‌ پول‌های صرافی‌های ارز دیجیتالی ندارد

اعتماد در بلاک‌چین مانند مفاهیم بنیادین دیگر از جمله هویت یا رأی‌گیری، به‌گونه‌ای تعریف می‌شود که هر کاربر بی‌نیاز از اتکا به اشخاص، کنترل مستقیم و انحصاری دارایی‌های خود را بر عهده می‌گیرد. در این مدل امنیت دارایی‌های موجود در کیف ‌پول تنها با استفاده از کلید خصوصی در اختیار فرد تامین می‌شود. فلسفه این تعریف امنیت در نحوه کنترل دارایی‌ها موضوعی است که به واسطه آن کیف ‌پول‌های غیرحضانتی، به این معنی که هیچ طرف خارجی‌ای امکان دسترسی به دارایی کاربر را ندارد، شکل می‌گیرد. با این حال در تبادلات ارزهای دیجیتالی بخش قابل توجهی از دارایی کاربران یا در کیف ‌پول‌های صرافی‌های رمزارزی نگهداری می‌شود یا در کیف ‌پول‌های حضانتی که در آنها اشخاص ثالت و شرکت‌ها دسترسی به دارایی کاربران دارند. عبارت رایج «نه کلید‌های شما، نه دارایی شما» در فضای ارزهای دیجیتالی، فلسفه مدیریت کلیدهای رمزنگاری را منتقل می‌کند که در آن دسترسی به کلید خصوصی برای دیگر افراد به معنای مالکیت آنها تعریف می‌شود. در این رویکرد هر فرد با در اختیار داشتن کلید خصوصی کیف ‌پول غیرحضانتی خود می‌تواند دارایی‌های‌اش را به صورت کامل و انحصاری کنترل کند. با این حال طیف گسترده کاربران صنعت ارزهای دیجیتالی به معنی نیازها و سطح آگاهی‌های مختلف است و به همین دلیل عملاً در بحث امنیت دارایی‌های دیجیتالی ما با سطوح مختلفی از امنیت روبه‌رو هستیم. این سطح‌بندی می‌تواند شامل میزان دارایی یا آگاهی از نحوه صحیح نگهداری باشد که با توجه به این موضوعات امنیت مورد نیاز برای هر کاربر هم تعریف می‌شود. شاید یکی از اولین نقاطی که کاربران تجربه استفاده از کیف پول ارزهای دیجیتالی را پیدا می‌کنند صرافی‌های ارز دیجیتالی متمرکز باشند. این تجربه راحت برای بسیاری از کاربران به حدی ارضاکننده است که شاهد نگهداری بخش قابل توجهی از دارایی کاربران در کیف‌ پول صرافی هستیم. اما با توجه به تحریم‌ها، ریسک...