متولد ۱۳۴۵ در تهران حوالی نواب است. پدرش در آن زمان دانشجوی پزشکی تبریز بوده و برای همین بیژن به عنوان فرزند اول مادری جوان، از آذربایجانی‌‌های مهاجر به ایران، در خانه عموی بزرگش به دنیا می‌آید. کودکی پرسفری دارد. تبریز، کدکن و البته رشت که شاید در عمل شهر دوم زندگی او می‌شود. سه ساله است که به رشت سفر می‌کنند و در آنجا به دبستان مهرآیین می‌رود:«شاید الان که برای شما تعریف می‌کنم به نظرتان بیاید خیلی جابه‌جا می‌شدیم ولی حقیقت این است که من چنین برداشتی از کودکی‌ام ندارم، غیر از دوره‌ای که بعدها در تهران ساکن شدیم بقیه موارد فقط رشت را به خاطر می‌آورم و از این شهر مثل هر شهر دیگر در زندگی‌ام خاطرات خوب و بد دارم.» سال ۵۴ که به تهران می‌آیند در امیرآباد شمالی ساکن می‌شوند و از اول راهنمایی به مدرسه مشهور البرز می‌رود:«این روزها ممکن است حرف‌های زیادی درباره اینکه برخی پول دادند و رفتند به آن مدرسه، بشنوید ولی واقعیت این است که نه مجتهدی چنین آدمی بود و نه فرهنگ آن سال‌ها اجازه می‌داد به کمک پول و پارتی بتوانید جایی بمانید. باید درس‌تان خوب می‌بود تا دوام می‌آوردید. فکر کنم یک امتحان زبان هم دادیم.» شاید در همین دوره کودکی است که یکی از مهم‌ترین پایه‌های موفقیتش تثبیت می‌شود:«تجربیات تحصیلی پدرم به او اثبات کرده زبان اهمیتی کلیدی در موفقیت در درس‌هایی دارد که به منابع جهانی وابسته هستند. برای همین هنوز بچه بودیم که مرا گذاشت پیش یکی از همسایه‌ها زبان بخوانم. شاید در زمان حال این یک حرکت کاملاً عادی باشد ولی تسلطی که من به زبان انگلیسی داشتم بعداً در بسیار از مقاطع زندگی‌ام تاثیری محسوس داشت. در همان زمان مدارس خارجی بسیاری در ایران داشتیم.» به کلاس ۳/۱ می‌رود ولی خودش معتقد است کودک درسخوانی نبوده:«همیشه سعی کرده‌ام فقط تا جایی درس...