شتاب کن اردوغان، شتاب کن

نیمه‌شب ۲۵ تیر ۱۳۹۵، این بار نوبت ترکیه بود که خواب از سر همه بپراند. در حالی که شبکه‌های اجتماعی و خبرگزاری‌ها از صبح سرگرم اخبار حمله به مردم در نیس فرانسه بودند، انتشار ۲۸ صفحه از گزارش CIA درباره حادثه ۱۱ سپتامبر و نقش احتمالی عربستان در این حادثه، می‌توانست منشاء تحلیل‌های دنباله‌داری شود. به خصوص علاقه رسانه‌های اروپایی به پیوند احتمالی این دو رویداد، خوراک خوبی بود برای هفته‌ها تحلیل. اما ناگهان اخبار ترکیه همه دنیا را میخکوب کرد. یک اتفاق تکراری لرزش زمین، نشان از حمله «اورک»ها داشت در فیلم ارباب حلقه‌ها. اخبار کودتا در ترکیه نیز همین‌طور منتشر شد. بسته شدن چند پل در کشوری که همین اواخر با حملات تروریستی روبه‌رو بوده، چندان دور از انتظار و عجیب نیست؛ اما به فاصله کوتاهی معلوم شد این بار ارتش است که به خیابان‌ها آمده، رسمی قدیمی در ترکیه که مردم دیگر به آن عادت کرده‌اند. کودتا در ترکیه موضوع عجیب و نادری نیست. در ۵۶ سال گذشته ترکیه شاهد پنج کودتای موفق و هشت کودتای ناموفق بوده است اما آنچه کودتای تابستانی امسال را متفاوت از قبلی‌ها می‌کرد، زمان شسکت آن بود. کودتایی که در دو ساعت به پیروزی رسید، در دو ساعت نیز شکست خورد. چه شد که کودتا به نتیجه نرسید؟ در جواب این پرسش دلایل مختلفی آمده است اما آنچه همه بر سر آن توافق دارند، حضور مردم ترکیه در خیابان‌هاست. مردمی که در ساعات اولیه کودتا برای برداشتن پول از خودپردازها و خرید بنزین با هم درگیر شده بودند، ناگهان به سمت فرودگاه و ساختمان تلویزیون دولتی ترکیه سرازیر شدند و در عرض چند ساعت ورق برگشت. حکومت ۱۴ ساله رجب طیب اردوغان بر ترکیه، تنها برای چند ساعت متوقف شد و اردوغان این استمرار حکومت را بیش از هر چیز مدیون پدیده‌ای است که در سال‌های اخیر کمر به انهدام آن...