میراث فناوری برای ما: گردشگری زرد

تعطیلات سال نو جزو معدود فرصت‌هایی است که می‌توان به سفر رفت. با این حال نمی‌دانم دقت کرده‌اید یا نه، سفر در نوروز ۹۵ تفاوت‌های بسیاری با سال‌ پیش و سال‌های قبلش داشت. اگر در جریان رنج‌های من بوده باشید می‌دانید که یکی از رنج‌های البته شیرینم در سال قبل این بود که صاحب اینترنت lte ایرانسل شدم. هر چقدر برای دریافت سیم‌کارت رنج کشیدم اما بعد از شش ماه از اینکه پوشش اینترنتم بیشتر شده و در اکثر مناطق (نه همه) به اینترنتی پایدار و پرسرعت رسیده‌ام، خوشحال هستم. این اولین عیدی بود که با اینترنت پرسرعت lte به سفر می‌رفتم و با این حساب حتماً سفر متفاوتی در انتظارم بود. از لحظه آغاز سفر به کاشان تا پایان آن همه چیز به طرز عجیبی با فناوری دیجیتال آمیخته شده بود. یک شب پیش از حرکت، آخرین نیازها را از طریق گروه تلگرام هماهنگ کردیم. راه خیلی بهتری از تماس تلفنی و پیامک و روش‌های سنتی دیگر بود. همه در گروه بودند و می‌شد به سادگی با هم گفت‌وگو کنیم. قرار شد کمی درباره اماکن دیدنی و نقاط جالب مقصدمان جست‌وجو کنیم. هرچه در منابع فارسی گشتم اطلاعات درخوری پیدا نکردم. بهتر بگویم؛ اطلاعات بود اما آن‌قدر خام و غیرقابل استفاده بود که عملاً به هیچ دردی نمی‌خورد. چند خط نوشته ساده درباره تاریخچه مکان و همین. بدون هیچ ارزش افزوده یا امکانی که ما را برای رسیدن به آن یاری دهد. بعد از آن سری به فروشگاه کافه‌بازار زدم تا بلکه چند اپلیکیشن مناسب پیدا کنم و طبق معمول در انبوه اپ‌های بی‌کیفیت ایرانی گم شدم. خبری از یک اپلیکیشن جامع و کاربردی برای شهر کاشان نبود یا حداقل من نتوانستم آن را از لابه‌لای اپ‌های زرد بیرون بکشم (اعتراف می‌کنم هنگام نوشتن این مطلب اپلیکیشن کاشان‌گردی را پیدا کردم که البته تغییری در ماجرا نمی‌داد). به هر...