نگاهی به گزارش KPMG درباره روندهای فعلی دورکاری در دنیا؛ ابتدای راه

شرکت‌ها در حالی تلاش می‌کنند آینده دنیای کار را پیش‌بینی کنند که همگی ما تاثیر کووید-۱۹ را در سراسر جهان احساس می‌کنیم و بسیاری از ما در مراحل مختلف مسیر بازیابی قرار گرفته‌ایم. یک نکته روشن است: دنیای کار آینده هم برای کارفرماها و هم برای کارکنان انعطاف‌پذیرتر و مجازی‌تر خواهد بود. کارکنان شاید تعادل بهتری را بین اهداف حرفه‌ای و شخصی‌شان برقرار کنند. کارفرماها احتمالاً از طیف وسیع‌تری از استعدادها استفاده کنند و بتوانند از استعدادها هر جا که باشند بهره بگیرند. کارفرماها از این طریق در هزینه‌ها و انتشار کربن صرفه‌جویی می‌کنند. انتظار می‌رود دورکاری به بخش جدایی‌ناپذیر دنیای کار جدید تبدیل شود. اما برای بسیاری از شرکت‌ها هنوز این سوال مطرح است که چگونه و تا چه اندازه باید انعطاف‌پذیر بود؟ از بیش از ۵۳۰ شرکت از ۴۶ منطقه مختلف جهان درباره ملاحظات و تصمیم‌هایشان در دورکاری سوال کردیم. این کار در زمینه یک برنامه اینترنتی جهانی انجام گرفت: «کار از هر جایی: بینش‌هایی از چشم‌انداز تحقیقاتی و دولتی». اعضای هیات‌مدیره، مدیران و متخصصان در زمینه‌های جابه‌جایی بین‌المللی (global mobility)، منابع انسانی، مالیات و قانون کار از کل صنایع در نظرسنجی شرکت کردند. نتایج این نظرسنجی بینش‌هایی درباره روند‌های جهانی و همچنین تنوع در مناطق و صنایع مختلف به دست می‌دهند. این نتایج را در پنج بخش ارائه می‌دهیم. گسترش سیاست‌های دورکاری ۸۹ درصد شرکت‌ها همین حالا هم سیاست دورکاری دارند یا چنین سیاستی را بررسی می‌کنند. بیش از نیمی از سازمان‌های شرکت‌کننده در نظرسنجی (۵۲ درصد) درحال‌حاضر به پیاده‌سازی سیاست دورکاری فکر می‌کنند درحالی‌که ۳۷ درصد از قبل چنین سیاستی را اعمال کرده‌اند. این ارقام نشان می‌دهند بخش عمده شرکت‌ها استراتژی بلندمدت را برای دورکاری انتخاب کرده‌اند. اما استراتژی‌ها برای هر سازمانی متفاوت‌اند- مدل کسب‌وکار، اهداف استراتژیک بلندمدت و فرهنگ شرکتی. درحال‌حاضر رویکردی وجود ندارد که برای همه شرکت‌ها مناسب باشد. پیشتازان دورکاری: صنایع غذایی، نوشیدنی،...