اثر جانبی چند بایت داده؛ میراث ساتوشی فیلتر می‌شود؟

شعار تمرکززدایی، مقاومت در برابر سانسور و خودمختاری را می‌توان محور‌های اصلی جامعه بیت‌کوین از همان ابتدای ظهورش به شمار آورد. این اکوسیستم را که اکنون ارزشی بالغ بر چندهزار میلیارد دلار در خود جای داده است گره‌ یا Nodeهایی اداره می‌کنند که تعداد آنها به بیش از ۲۷ هزار و ۷۰۰ گره عمومی رسیده است. اما ارتباط گره‌ها با شبکه اصلی را نرم‌افزاری تنظیم‌گری می‌کند که دو بازیگر اصلی دارد،‌ یکی بیت‌کوین کور (Bitcoin Core) که دنباله‌ای از اولین نرم‌افزار این شبکه یعنی Bitcoin-Qt است و به‌دست توسعه‌دهندگانی چون ولادیمیر ون در لان توسعه یافته و دیگری بیت‌کوین ناتس (Bitcoin Knots) که ابتدا در سال ۲۰۱۱، با نام Bitcoin Next-Test معرفی شد و لوک دش‌جر (که در میان توسعه‌دهندگان بیت‌کوین کور نیز حضور داشته) توسعه‌دهنده اصلی آن است. سهم بیت‌کوین ناتس به بیش از ۲۱ درصد تمام گره‌های عمومی بیت‌کوین با بیش از ۵۳۰۰ گره فعال رسیده و نقش مهمی در نحوه اداره این شبکه ایفا می‌کند اما این دو دقیقاً چیست‌اند و چرا بیت‌کوینرها به چنین اختلافی رسیده‌اند؟ کلاینت‌های بیت‌کوینی و تفاوت آنها همان‌طور که گفتیم، بیت‌کوین کور ادامه مستقیم نرم‌افزار اولیه‌ای است که ساتوشی ناکاموتو منتشر کرد و پس از خروج ساتوشی، این پروژه با نام Bitcoin-Qt و سپس Bitcoin Core از سوی مجموعه‌ای از توسعه‌دهندگان داوطلب، با فرایند بازبینی شفاف و ساختار نگهداری جمعی متن‌باز، به‌تدریج به مرجع اصلی اجرای پروتکل بیت‌کوین تبدیل شد. در مقابل، بیت‌کوین ناتس در ابتدا در قالب یک فورک از Bitcoin Core در سال ۲۰۱۱ به‌وسیله توسعه‌دهنده‌ قدیمی این شبکه یعنی دش‌جر شکل گرفت؛ هدف او ارائه‌ نسخه‌ای از کلاینت بود که علاوه بر همگام‌‌بودن با بیت‌کوین ‌کور، مجموعه‌ای از پچ‌های اختصاصی، گزینه‌های کنترل پیشرفته و سیاست‌های سخت‌گیرانه‌تر را خصوصاً در حوزه‌ مم‌پول و محدودسازی تراکنش‌های حاوی داده در خود جای دهد. به‌مرور، ناتس به جایگاه یک جایگزین سازگار با Core...