پرواربندی رمزارزی؛ چگونه احساسات گروگان گرفته می‌شوند

در بسیاری از پرونده‌های کلاهبرداری رمزارزی، نقطه شروع نه یک تراکنش است و نه یک تبلیغ اغوا‌کننده. اغلب همه‌چیز با یک پیام ساده آغاز می‌شود. پیامی که ظاهراً هیچ ارتباطی با سرمایه‌گذاری ندارد، اما در ادامه تبدیل می‌شود به رابطه‌ای دوستانه، گفت‌وگوهای طولانی و نوعی اعتماد که آرام‌آرام شکل می‌گیرد. کارشناس‌ها معتقدند این نقطه آغاز همان‌جایی است که فریب قبل از فناوری عمل می‌کند. آنها‌ توضیح می‌دهند که کلاهبردار ابتدا به احساسات قربانی دسترسی پیدا می‌کند و تنها زمانی وارد حوزه رمزارز می‌شود که مطمئن باشد تصمیم مالی دیگر حاصل تحلیل نیست، بلکه نتیجه یک رابطه احساسی یا روانی است. وجه مشترک این کلاهبرداری‌ها نه پیچیدگی فنی، که وابستگی کامل به شناخت رفتار انسان است. مدل‌هایی مانند Pig Butchering یا پرواربندی بر دو ستون تکیه دارند: احساسات و ناآگاهی. کلاهبردار هیچ‌وقت از بلاک‌چین شروع نمی‌کند بلکه از یک روایت جذاب یا رابطه دوستانه آغاز می‌کند. اینجاست که ضعف سواد مالی، فشار اقتصادی، میل به جبران عقب‌ماندگی و حتی تنهایی دیجیتال، همگی تبدیل به ورودی‌های مهندسی اجتماعی می‌شوند. در چنین شرایطی، غیبت قانون روشن، اختلاف نهادی و نبود سامانه‌های هشداردهنده رسمی چرخه فریب را کامل می‌کند و قربانی لحظه‌ای می‌فهمد که نه با یک فرصت مالی، که با یک عملیات دقیق روانی روبه‌رو بوده است. فریب، نه فناوری [caption id="attachment_251116" align="alignright" width="150"] حامد غلامی، کارشناس جرائم سایبری[/caption] حامد غلامی، کارشناس جرائم سایبری، می‌گوید ذهن انسان برای زندگی در شبکه‌های اجتماعی طراحی نشده است. از نظر او ذهن آدم‌ها هنوز برای جوامع کوچک چند‌ده‌نفره ساخته شده‌، اما امروز باید به هزاران فرد ناشناس اعتماد کند. همین شکاف شناختی، وقتی با فشار اقتصادی و تنهایی دیجیتال ترکیب می‌شود، بستری می‌سازد که کلاهبردار می‌تواند بسیار دقیق روی آن کار کند. در یکی از پرونده‌هایی که او روایت می‌کند، نوجوانی تنها با چند پیام محبت‌آمیز وارد چرخه اعتماد شده و سه هزار دلارش را از...