فیبر نوری، زیرساختی ملی نه پروژه‌ای انحصاری

ما در شرکت پیشگامان توسعه ارتباطات از نخستین مجموعه‌هایی بودیم که با هدف توسعه زیرساخت ارتباطی کشور، وارد پروژه ملی فیبر نوری منازل و کسب‌وکارها شدیم. طبق تقسیم‌بندی کشوری، سهم ما از این طرح یک میلیون پوشش از مجموع ۲۰ میلیون پوشش هدف‌گذاری‌شده بود. از همان ابتدا کار را با تمام دشواری‌هایش آغاز کردیم؛ از همکاری‌نکردن برخی از شهرداری‌ها و معارضان شهری گرفته تا هزینه‌های بالای حفاری و اجرای شبکه که چند برابر برآورد اولیه شد. با وجود همه این موانع، پروژه را در چند شهر به مرحله اجرا و بهره‌برداری رساندیم. در مسیر پیشرفت، از مشوق‌های دولتی پروژه ملی فیبر نوری نیز بهره بردیم؛ اما باید تاکید کنم که این مشوق‌ها تنها بخش کوچکی از کل سرمایه‌گذاری ما را تشکیل داده‌اند. بخش عمده هزینه‌ها از منابع داخلی و سرمایه‌گذاری مستقیم شرکت تامین شده است. به‌همین‌دلیل، پایداری اقتصادی و حفظ فضای رقابت واقعی در بازار برای تداوم این مسیر حیاتی است. در ماه‌های اخیر، با اجرای طرح «سوآپ» (جایگزینی سیم مسی با فیبر نوری) از سوی شرکت مخابرات ایران، فضای بازار تغییر کرده است. ما از اصل این طرح استقبال می‌کنیم، چراکه از نظر فنی گامی مثبت در مسیر ارتقای کیفیت و پایداری ارتباطات کشور است؛ اما نگرانی جدی ما شیوه اجرای این طرح و تمرکز بیش از حد اختیارات و منابع در دست یک اپراتور خاص است. وقتی مجوز جمع‌آوری کابل‌های مسی و قطع کامل دسترسی مردم به تلفن و اینترنت قبلی صادر می‌شود- اقدامی که در ظاهر برای تامین مالی پروژه انجام می‌شود اما در عمل کاربران را در موقعیت اجبار برای دریافت خدمت از یک شرکت قرار می‌دهد- و همزمان با این روش، مشوق‌های اتصال نیز در انحصار همان شرکت قرار می‌گیرد، نتیجه طبیعی آن تضعیف بخش خصوصی و حذف رقابت واقعی از بازار است. واقعیت این است که امروز برای سایر اپراتورها نه‌تنها امکان ترابرد خط...