بررسی وضعیت شرکت‌های پرداخت الکترونیکی با عدد و رقم؛ PSPها راه‌حل یا بخشی از مساله

سخن گفتن از اقتصاد دستوری و مخالفت با سیاست سرکوب تعرفه‌ای این روزها در تمامی صنایع طرفداران بسیاری دارد؛ اما اگر اندکی از این سطح فاصله بگیریم و عمق ماجرا را ببینیم، نه‌تنها راه‌حل که حتی صورت‌مساله نیز تغییر می‌کند. اگر نخواهیم یک حکم کلی برای تمام بخش‌های مختلف صادر کنیم، در صنعت پرداخت حتماً این حکم صادق است. شرکت‌های پرداخت الکترونیکی‌ که به نام PSP می‌شناسیم‌شان طی این سال‌ها بارها درباره کارمزدها و لزوم اصلاح آن سخن گفته‌اند و هر بار هم از وضعیت اقتصادی نامناسب خود خبر داده‌اند. آیا این سخنان درست است؟ آیا صنعت پرداخت دچار بحران است؟ آیا اصلاح کارمزدها می‌تواند این صنعت را نجات دهد؟ از میان ۱۲ شرکت که مجوز ارائه خدمات پرداخت الکترونیکی دارند، سهام ۶ شرکت در بازار سرمایه عرضه شده است. دو شرکت دیگر به سبب آنکه سهامدار اصلی‌شان سهامی عام است، صورت‌های مالی خود را منتشر می‌کنند و دو شرکت نیز به دلیل دولتی بودن، ملزم به افشای صورت‌های مالی خود هستند. بدین ترتیب در مجموع ۱۰ شرکت PSP صورت‌های مالی خود را در سایت کدال قرار می‌دهند. بر اساس گزارش‌های شاپرک، این ۱۰ شرکت بیش از ۹۸ درصد سهم بازار پرداخت الکترونیکی کشور را در اختیار دارند و بررسی صورت‌های مالی آنها را با تقریب خوبی می‌توان به تمامی بازار تسری دارد. PSPها به طور مستقیم به نقدینگی متصل هستند، حتی یک قدم پیش از بانک‌ها، و این اتصال به پول باعث می‌شود آنها حداقل در درآمد از تورم عقب نمانند. تا لحظه تنظیم این گزارش، صورت‌های مالی سال ۱۴۰۳ سه شرکت پرداخت الکترونیک سداد، پرداخت الکترونیک سپهر و آسان پرداخت پرشین (آپ) هنوز منتشر نشده است. اگر درآمدهای عملیاتی این سه شرکت را به صورت تخمینی و تابعی از میزان رشد سال مالی ۱۴۰۲ در نظر بگیریم، آن‌وقت می‌توان گفت درآمد عملیاتی ۱۰ شرکت پرداخت الکترونیکی طی سال‌های...