skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

یک روز یک مدیر

یک روز با سهیل مظلوم واجاری، سازنده،‌ اداره‌کننده و نویسنده سازمان نظام صنفی رایانه‌ای ایران

سردار جنگل در میدان نیلوفر

۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷

آرش برهمند

شماره ۵۷

زمان مطالعه : ۳۶ دقیقه

۱۳۴۴

واجارگاه

مکانیک دانشگاه امیرکبیر، تبدیل انرژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، MBA از مرکز آموزش مدیریت صنعتی

رئیس انجمن شرکت‌های انفورماتیک، نایب‌رئیس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، مدیرعامل کنسرسیوم ایریانا، ‌مدیرعامل منش، مدیرعامل چرم‌آذر،‌ مدیر اجرایی مرکز تحقیقات انفورماتیک، مدیرعامل تسا

جشنواره نوروزی آنر

یک روز با سهیل مظلوم واجاری، سازنده،‌ اداره‌کننده و نویسنده سازمان نظام صنفی رایانه‌ای ایران

سردار جنگل در میدان نیلوفر

آرش برهمند تحریریه

۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۷

زمان مطالعه : ۳۶ دقیقه

شماره ۵۷

تاریخ به‌روزرسانی: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹

متولد ۱۳۴۴ است اما حتی اگر به خوبی هم بشناسیدش حدس نمی‌زنید که در زمان این گفت‌وگو تازه چند روزی است وارد ۵۳ سالگی شده. شکسته نشده و در تمام این قریب به دو دهه‌ای که یکدیگر را می‌شناسیم می‌دانم که بسیار مراقب سلامت و تناسبش است. چنان رد پررنگی از خودش، ساخته‌هایش و جنجال‌هایش بر تن بازار فناوری ایران مانده که سنش را سخت باور می‌کنید. ۲۶ فروردین توی یک خانه رویایی در واجارگاه به دنیا آمده. خودش حرفی از ابهت خانه نمی‌زند ولی وقتی پدرش در عمارت اربابی را برایمان باز می‌کند و فوج‌فوج درخت، ازگیل‌های رسیده و رزهایی را که زیر طراوت بهار گیلان می‌درخشند می‌بینم به او کنایه می‌زنم «همیشه که می‌گفتی من دهاتی‌ام!» او هم مثل همیشه جوابی در آستین دارد که: «ده نبود برادر! سالی که من به دنیا آمدم شهر شد.» تاریخ خانواده‌اش در شهر تنیده شده و وقتی در همان محله قدم می‌زنیم همه با هم فامیل‌اند به خصوص فامیل مادری‌اش یعنی «کهنسال‌»ها که خیریه‌‌ای هم به اسمش ساخته‌اند و وقتی سر خاک مادرش می‌رویم می‌بینم نیمی از تخته‌سنگ‌های قبرستان کوچک شهر به همین نام هستند: «دایی‌های ما همگی بسیار توسعه‌گرا بودند. یکی از دایی‌هایم خیلی به قول شماها اهل NGO بازی بود. پیش از انقلاب رئیس انجمن شهرستان رودسر بود و معاون انجمن استان گیلان. شاید بگویید این گرایش قومی است ولی راستش را بخواهید یک روحیه اجتماعی خاصی هم بر جامعه گیلان همیشه باقی بوده که آثارش تا همین حالا هست. مثلاً هرچند ثروت دارای ارزش است ولی همان ۵۰ سال پیش هم اینجا ارزش در پولدار بودن نبود، در داشتن تحصیل و جایگاه اجتماعی بود.» برای واجارگاه شهر شدن کار آسانی نبود. برای اینکه بفهمید وقتی واجارگاه عنوان شهر را گرفت چه دستاوردی برای کل مردم دربر داشت باید بدانید بعد از ماسوله کوچک‌ترین شهر استان به شمار می‌آمد...

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۵۷ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۵۷ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/3a8
آرش برهمندتحریریه

    روزنامه‌نگاری را از ابراراقتصادی شروع کردم و مدت کوتاهی در شرق، همشهری نوشتم و در برنامه‌های تلویزیونی فناوری اطلاعات کار کردم. در مورد فناوری و تاثیرش بر زندگی و کسب و کار می‌نویسم و تاریخ شفاهی و استارت‌آپ‌ها از حوزه‌های مورد علاقه من هستند. معتقدم رسانه پل مهمی است میان انسان‌ها، تصمیم‌سازها و کسب و کارهای جهان امروز.

    تمام مقالات
    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو