جهش بازار نیازمند اصلاح ساختار حقوقی است

راه‌اندازی حداقل پنج یونیکورن و عرضه عمومی سهام آنها یکی از اهداف اساسی دولت تا سال ۱۴۰۰ است. به نظر شما چقدر این هدف دست‌یافتنی است و کدام یک از کسب‌وکارهای موجود پتانسیل بیشتری برای تبدیل شدن به یونیکورن را دارند؟ به نظر من رسیدن به پنج یونیکورن هدف بسیار بلندپروازانه‌ای است، اما داشتن یک یا دو یونیکورن چندان دور از ذهن نیست. از دو منظر می‌توانیم به احتمال تحقق این موضوع نگاه کنیم: یکی اینکه بررسی کنیم سایر کشورها چه تعداد یونیکورن دارند و خودمان را با آنها مقایسه کنیم و ببینیم آیا با قد و قواره خود می‌توانیم یونیکورن داشته باشیم یا خیر. آمارها در این زمینه مختلف است اما در آمریکا حدود ۱۰۰ یونیکورن و در سایر کشورهای جهان هم مجموعاً حدود 100 یونیکورن وجود دارد. در منطقه خاورمیانه در مجموع سه یونیکورن وجود دارد. از این منظر به نظر دور از ذهن است که ایران به تنهایی بتواند در بازه زمانی سه‌ساله بیش از همه کشورهای خاورمیانه یعنی پنج یونیکورن داشته باشد. از یک منظر دیگر اگر یونیکورن را به معنی کسب‌‌وکاری با ارزش بیش از یک میلیارد دلار و نسبت ارزش شرکت به فروش (P/R) آن را به عنوان مثال پنج در نظر بگیریم، بدان معنی است که برای داشتن یونیکورن باید فروش سالانه شرکت شما ۲۰۰ میلیون دلار باشد. این اعداد را صرفاً از باب مثال و تخمین سرانگشتی عنوان می‌کنم. اگر اندازه برخی از بازارهایی را که استارت‌آپ‌های بزرگ ایرانی در آنها فعالیت می‌کنند بررسی کنیم، رسیدن به چنین چیزی ناممکن نیست؛ به عنوان مثال گفته می‌شود گردش مالی سالانه در بازار خرده‌فروشی ۱۲۰ هزار میلیارد تومان است. بنابراین اگر استارت‌آپی مثل دیجی‌کالا بتواند کمتر از یک درصد این بازار را بگیرد می‌تواند یونیکورن شود. باز به عنوان نمونه، فروش سالانه آمازون نزدیک به 200 میلیارد دلار (یعنی تقریباً 800 هزار میلیارد تومان)...