نیاز به انسجام صنفی

باید خدا را شاکر بود که نشریه‌ای دیگر به جمع نشریات حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات پیوسته است. هر چه این جمع بزرگ‌تر شود و هر چه نگاه‌ها تیزبین‌تر و بررسی‌ها ریزبین‌تر باشد رشد بیشتری را در این عرصه شاهد خواهیم بود. خوشحالیم که این اتفاق با همت فردی کارآزموده از درون صنف و با همراهی آشنایان مجرب با مسائل صنفی حادث شده که این مهم می‌تواند تحلیلی واقع‌بینانه را به جمع تحلیل‌های موجود آن هم در حوزه مدیریت فناوری اطلاعات اضافه کند که سرعت و جهت رشد پیش‌گفته را بیشتر و مناسب‌تر می‌کند.

حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات که راه رسیدن به توسعه پایدار با بهره‌گیری برنامه‌ریزی‌شده، عملی و مستمر به آن پیموده می‌شود، نیازمند توجه و دقت نظر بسیار بیشتری است. بررسی ابعاد مختلف لازم برای این توجه از حوصله این یادداشت خارج است و تنها به بعدی که می‌توان آن را تغییر و نوآوری نامید، اشاره‌ای گذرا می‌شود.

به نظر می‌رسد برای تجمیع توجهات و برای تسریع حرکت هم به دلیل ضرورت نیاز و هم به خاطر جبران گذشته خوب است مسیرهای پیموده‌شده بازنگری، عقب ماندگی‌ها بررسی، اهداف تحقق‌یافته تحلیل، اهداف محقق‌نشده عارضه‌یابی شود و هدفگذاری مجدد صورت پذیرد، درک دقیقی از شرایط حال تصویر شده و بر اساس آن مجددا برنامه‌ریزی شود.

برای فعالان این حوزه مشکل و درد این است که از یک طرف ضرورت و برتری‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات را می‌دانند و به خود می‌بالند که توفیق فعالیت در این عرصه پهناور را یافته‌اند و از طرف دیگر آهستگی حرکت و ناملایمات بسیار مسیر آنقدر برایشان آزاردهنده است که خستگی و گاه استیلای کم‌انگیزگی منجر به اشتباه، انحراف و اصطکاک شده و کندی مضاعفی را حاکم می‌کند.
به نظرم باید انسجام صنفی را درون صنف حاکم کنیم و مبتنی بر خرد جمعی و تحلیل‌های کارشناسی‌شده توسط بدنه صنف، برنامه حرکتی روشن و مدونی را مبنای راه قرار داده و مطالبات‌مان را اولویت‌بندی‌شده و باقدرت پیگیر باشیم. اطمینان دارم که با پشتوانه وفاق و اتحاد تحقق اهداف دست‌یافتنی، آسان و لذت‌بخش خواهد بود. امید به آنکه پیوست، پیوست برازنده و روشنگری برای حرکت در مسیر انسجام صنفی باشد.