عیسی زارع‌پور چرا به عنوان وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت سیزدهم انتخاب شد؟

سیاست در ایران سالخورده نیست؛ اما سیاسیون چرا، و اینکه یک جوان بتواند از میان کهنسالانِ همیشه بر کرسی نشسته راه خود را باز کند و بر صدر بنشیند، مستلزم داشتن مولفه‌هایی است که در روزگار کنونی ایران، کمتر جوانی آنها را دارد. از نسبت‌های فامیلی و عضویت در نهادهای خاص که بگذریم، فارغ‌التحصیلی از برخی دانشگاه‌ها یکی از این مولفه‌هاست. آن هم دانشگاهی که بیشتر دانش‌آموختگانش خیلی زود راهی آن سوی آب‌ها می‌شوند. عیسی زارع‌پور که با کسب ۲۵۶ رای اعتماد از مجلس یازدهم توانست بر صندلی   وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت سیزدهم بنشیند یکی از همین افراد است؛ اما اینکه عیسی زارع پور چگونه توانست دیگر دانش‌آموختگان دانشگاه صنعتی شریف را کنار بزند و خود را گزینه نهایی وزارت ICT کند حکایت دیگری است. اولین و دومین عیسی زارع‌پور متولد ۱۳۵۸ در کرمانشاه است. او تا اینجای کار اولین نیست. نه جوان‌ترین عضو فهرست پیشنهادی وزراست (حجت عبدالملکی وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی متولد ۱۳۶۰ است) و نه وزیر جوان. او دو سال از سلف خود محمدجواد آذری جهرمی بزرگ‌تر است و ضمناً دومین وزیر ارتباطاتی محسوب می‌شود که پس از انقلاب به دنیا آمده. با این همه، زارع‌پور در دوره‌ای اولین بوده است. او هنگامی که کمتر از ۳۰ سال داشت، در دولت احمدی‌نژاد، اولین رئیس مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه‌های دیجیتالی وزارت ارشاد شد. در ماه‌های آخر دولت احمدی‌نژاد به استرالیا رفت و در دانشگاه نیوساوت ولز استرالیا در رشته علوم و مهندسی کامپیوتر مدرک دکتری و پسادکتری گرفت. در بازگشت به کشور، دانشگاه علم و صنعت را برای تدریس انتخاب کرد و چهار سال همان‌جا ماند تا در سال ۹۸، به عنوان رئیس مرکز آمار و فناوری اطلاعات قوه قضائیه، جانشین حمید شهریاری شود و مدیر جوان قوه قضائیه لقب بگیرد. بی‌صدا و پرسامانه زارع‌پور یک مدرک کارشناسی ارشد و یک...