تغییر نقش‌ها به تغییر رفتارها می‌انجامد

مسیر بانکداری از ونیز و فلورانس قرن پانزدهم که پایه‌گذار بانکداری به معنی مرسوم هستند، تا امروز دستخوش تغییرات زیادی بوده است. اما زمانی ‌که در سال 1973 اولین خودپرداز در بانک «کمیکال» نیویورک شروع به فعالیت کرد، نقطه عطفی در خروج برخی خدمات بانکی از شعب آغاز شد. معرفی بانکداری مبتنی بر خطوط تلفن و ابزارهای ارتباطی خانگی در اوایل دهه 80 نیز بر دورتر شدن برخی خدمات بانکی از شعبه و نزدیک شدن آن به مشتریان موثر بود. اما گسترش استفاده از خدمات بانکی در خارج شعب، و این بار در محل مشتری، از سال 1994 که «موسسه اعتباری استنفورد» خدمات بانکداری اینترنتی را به همه اعضای خود ارائه داد، آغاز و جرقه تحول در کسب و کار بانکی زده شد. اینترنت در سال‌های افزایش نفوذ خود مدل کسب و کار بانکی را نیز دستخوش تغییر کرد، به گونه‌ای که نقش سنتی بانک به عنوان «واسطه‌گر مالی» مورد چالش و رقابت قرار گرفت. ظهور فناوری‌های همراه نیز ضمن تشدید این چالش با پیوند خوردن به اینترنت عرصه را بر این مفهوم سنتی تنگ‌تر کردند. همچنین گسترش فناوری‌های همراه موجب شد روند دور شدن بانکداری از شعبه، شتاب بیشتری گیرد و خدمات مختلف در نزدیک‌ترین نقطه در دسترس مشتریان، یعنی انگشتان‌شان قرار گیرد. در مسیر این روند پرشتاب، شبکه‌ها و رسانه‌های اجتماعی از نفوذ خود در جوامع استفاده و هر نوع کسب و کاری از جمله بانکداری را به خود جذب کردند. این جذب در دل تهدیدات خود برای شکل سنتی بانکداری، فرصت‌های کم‌نظیری را نیز برای بانکداری فراهم آورد، به طوری که به موازات فشار بر مفهوم سنتی بانکداری، مفاهیم بدیعی را خلق و عرضه کرد. فشار بر مفهوم سنتی بانکداری مفهوم سنتی بانکداری، یعنی بانکداری به مثابه واسطه‌گری مالی بین سپرده‌گذار و وام‌گیرنده، قرن‌ها به صورت پرقدرتی پیش می‌رفت اما ترکیب فشارهایی چند بر این مفهوم باعث...