جایی در آبادی میانه

در سال‌های اخیر، فعالیت‌هایی در زمینه شکل‌گیری و توسعه تجارت الکترونیکی در ایران صورت گرفته است. ایجاد مرکز توسعه تجارت الکترونیکی، راه‌اندازی سامانه تدارکات الکترونیکی دولت، ساماندهی فروشگاه‌های آنلاین، اجرای مقدمات پیاده‌سازی پروژه پنجره واحد و راه‌اندازی مراکز میانی صدور گواهی الکترونیکی را باید جزو مهم‌ترین اقدامات دولت در این بخش دانست. اما علی‌رغم این تلاش‌ها، تجارت الکترونیکی نتوانسته به جایگاه ویژه‌ای در توسعه اقتصادی کشور دست یابد. هنوز شاخصی برای اندازه‌گیری حجم تجارت الکترونیکی در ایران وجود ندارد. مرکز آمار نمی‌تواند رقم دقیقی از حجم این تجارت و سهم آن در بخش بازرگانی و اقتصادی کشور ارائه دهد. در طول یک دهه گذشته، علی‌رغم وعده‌هایی که برای اندازه‌گیری شاخص‌ها از سمت سازمان فناوری اطلاعات و مرکز آمار داده شد اما هرگز پروژه‌ اجرایی جامعی برای این منظور عملیاتی نشد. هنوز هم بر سر اینکه آیا تراکنش‌های بانکی را باید ذیل تجارت الکترونیکی قلمداد کرد یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد. تجارت الکترونیکی بدون شک حوزه‌ای فرابخشی تلقی می‌شود که توسعه آن نیازمند یاری‌رسانی بسیاری از دستگاه‌های اجرایی است و شاید حلقه مفقوده عقب‌ماندگی توسعه این نوع از تجارت را باید در ناهماهنگی‌ها و عدم اتحاد جستجو کرد. پرونده پیش رو سعی دارد، از زوایای مختلف به بررسی این عوامل بپردازد.