چیزهایی هست که نمی‌دانیم (قسمت سوم)

اگر تعطیلات نوروز را در شهر خود می‌گذرانید، ممکن است بعد از چند روز رسیدن به دید و باز‌دیدهای واجب و گردش در هوای شهری که از همیشه پاک‌تر است حوصله‌تان سر برود و هوس کنید هفته دوم فروردین سر کار بروید. نمی‌دانم عید آن سال این دلیل مرا به دفتر کشاند یا کنجکاوی ارضانشده‌ام برای کشف آن چیزی که هنوز نمی‌دانستم. این بار سعی کردم به بدبینی‌ام تا حد امکان مهار بزنم تا مثل سناریوی اول ماجرا خیلی پلیسی نشود. سناریوی دوم- به جز من و یکی دوتا دیگر از بچه‌های گروهم که مرخصی نگرفته بودند کسی در دفتر نبود. مهم‌تر اینکه در بخش مالی هیچ‌کس سر کار نبود و این فرصتی بود برای گشتی مخفیانه در اسناد و مدارک. مستقیم رفتم سر اصل مطلب؛ یعنی مدارکی که نشان‌‌دهنده سرفصل‌های گردش مالی شرکت بود. تنها چیزی که بعد از شکست سناریوی اول به نظرم می‌رسید سرمایه‌گذاری یک شرکت داخلی یا حتی خارجی در شرکت ما بود. چیزی که ‌می‌توانست کاملاً طبیعی و قانونی باشد یا بسیار مشکوک و مساله‌دار. می‌توانست یک سرمایه‌گذاری معمولی در شرکت ما از طرف یک شرکت بزرگ‌تر باشد به قصد رشد شرکت و سهیم شدن آن سرمایه‌گذار در رشته‌ای فنی‌مهندسی و شاید هم شارژ مالی از منابعی خاص برای مقاصدی نامعلوم. اطلاعات اندکم در مورد مسائل مالی مانع این نشد که خیل سریع سرنخی مشخص از واریز وجوه به حساب‌های اصلی شرکت پیدا کنم. منابع پرداخت یکی نبود: از دو شرکت و موسسه داخلی و یک شرکت خارجی در دوبی. با اندکی گوگل کردن مشخص شد شرکت داخلی به نوعی زیرمجموعه موسسه دیگر است و آن موسسه هم به عنوان نماینده رسمی شرکت خارجی در سایت رسمی‌اش معرفی شده بود. معمولاً وقتی ارتباط بنگاه‌های اقتصادی را می‌توان به این سادگی در اینترنت پیدا کرد نباید انتظار پدیده‌ای نگران‌کننده را داشت اما آن چیزی که توجه...