ز دست دیده فریاد

وقتی کامپیوترها به لطف رشد پرشتاب فناوری سخت‌افزارها هر روز سریع‌تر شدند صنعت نرم‌افزار با همه پیشرفت‌هایش کم آورد. نرم‌افزارهای کاربردی در بهترین حالت مشغول محاسبات فرایندهای روزمره کسب و کارها بودند. آنجا بود که کم‌کم زمزمه هوش مصنوعی و نرم‌افزارهای هوشمند شنیده شد. این واقعیت که سریع‌ترین محاسبات و بزرگ‌ترین فرایندهای نرم‌افزاری در مقابل برخی از کارهای ساده انسان حرفی برای گفتن نداشتند ایده شبیه‌سازی این فرایندها در نرم‌افزارها را پیش کشید. این فرایندها که برای ما گاهی آن‌قدر ساده به نظر می‌آیند که حتی به آنها فکر هم نمی‌کنیم، سال‌هاست موضوع تحقیقات پروژه‌های میلیارد دلاری شرکت‌ها، دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی هستند. اینکه ما در عمل دیدن به چه سادگی و با چه سرعت اعجاب‌انگیزی تصاویر را آنالیز و اشیا را در آن تفکیک و شناسایی می‌کنیم سرفصل کاربردهای بسیاری در حوزه بینایی ماشین (Machine Vision) است. از روباتیک گرفته تا اتوماسیون خط تولید، از اتومبیل‌های خودران گرفته تا دوربین‌های ثبت تخلفات ترافیکی و تشخیص افراد با مشخصات ارگونومیک، همه و همه فقط کاربردهای ساده‌ای از این حوزه از هوش مصنوعی هستند. هر چند پیچیدگی‌های تکنیکی همین کاربردهای ساده بهانه‌هایی می‌توانند باشند تا یادمان بیاید که بدن‌مان همین فرایندهای حیرت‌آور را با چه سادگی طعنه‌آمیزی انجام می‌دهد. البته اگر اصلاً این طعنه را به روی خود بیاوریم.