بیایید مارمولک باشیم

معمول این است که واژه مارمولک در ذهن ما مجموعه‌ای از ویژگی‌هایی را تداعی می‌کند که در مجموع مساوی می‌شوند با یک شخصیت منفی و دوست‌نداشتنی. هفت‌خطی که از آب گل‌آلود ماهی گرفتن را فوت آب است. می‌تواند از آب کره بگیرد. هر موقعیتی را در چشم بر هم زدنی به نفع خود تغییر می‌دهد. اگر از بازی درخشان پرویز پرستویی در فیلمی به همین نام بگذریم که به لطف هنر خود و البته فیلمنامه درجه‌یک قاسم‌خانی، می‌تواند کاری کند که در لحظاتی با چنین کاراکتری سمپات باشیم، اما امیدوارم با من هم‌عقیده باشید که آدم‌هایی از این دست -که دور و برمان کم هم نیستند- را نباید با برچسب زرنگی دارای ارزش بدانیم. چیزی که متاسفانه می‌شنویم؛ اینکه «فلانی خیلی زرنگ است» انگار بعضی از ما را به این اشتباه می‌اندازد که از جلو زدن در یک صف تا لایی کشیدن هنگام رانندگی در خیابان و از آن مهم‌تر لایی کشیدن در زندگی برای رسیدن به منافع شخصی، به قیمت رد شدن از روی حقوق بقیه را به راحتی انجام دهیم و از خودمان هم خوش‌مان بیاید.   با این مقدمه می‌خواهم نگاه جدیدی را به مفهوم صفت مارمولک بودن با شما در میان بگذارم. نگاهی که این بار اتفاقاً مثبت است. دوست عزیزی که مدیر موفق بخش فروش یک شرکت معتبر بود مرا چندین سال پیش با این نقطه‌نظر آشنا کرد. افشین مدیر موفقی بود که تجربه یک زندگی مشترک ناموفق را پشت سر گذاشته بود. اتفاقاً بیشتر موفقیت خود را در سال‌های پس از جدایی به دست آورده بود. علت آن هم دوره افسردگی پس از جدایی بود که منجر به رفتن نزد روانکاو و گرفتن مشاوره شد. معتقد بود مشاوره خیلی به او کمک کرده تا بیشتر خود را بشناسد و با حقایق یا مفاهیمی آشنا شود که نگاه او به کار و زندگی را تغییر...