نماد فاکتوری الزامی یا پشتیبانی اختیاری

توسعه کسب‌وکارهای اینترنتی و بزرگ‌تر شدن بازار آنها و افزایش حجم تجارت الکترونیکی طی سال‌های گذشته موجب شده است عرصه برای نماد اعتماد الکترونیکی تنگ شود. شاید تقابل این دو عجیب به نظر برسد چرا که توسعه تجارت الکترونیکی در نهایت باید منجر به توسعه نماد اعتماد الکترونیکی شود، اما چیزی که این مسیر را کمی دگرگون ساخته تغییر رویکرد و احتمالاً بلوغ کسب‌وکارهای اینترنتی و در مقابل ثبات در نماد است. کسب‌وکارهای اینترنتی با استفاده از فناوری‌های نوآور توانسته‌اند بخشی از نیازهای خود را که روزی به کمک نماد پوشش می‌دادند جواب دهند اما نماد نتوانسته است خود را به پای این کسب‌وکارها برساند. موضوعی که بیشتر نماد را زیر نگاه منتقد کسب‌وکارها قرار می‌دهد عدم سرویس‌دهی مناسب یا برآورده کردن نیازها و نگاه توسعه‌ای آن به زیرمجموعه و خدمات قابل ارائه خود است. در شرایطی که کسب‌وکارهای فعال در فضای مجازی انتظار دارند سرویس‌های جدید‌تر و مدرن‌تری ارائه دهد اما نماد اعتماد الکترونیکی همچنان بر سرویس‌های پایه‌ای خود ایستاده است. همین امر الزام دریافت نماد اعتماد را بیش از پیش زیر سوال برده است. در این پرونده سعی کرده‌ایم از دو جنبه الزام و اختیار به نماد اعتماد الکترونیکی نگاه کنیم و به آن از دو دیدگاه نگریسته شود، چرا که طرفداران نماد معتقدند نماد در شرایطی می‌تواند باقی بماند که نگاه توسعه‌ای و حمایتی خود را تقویت کند و بر اجبار پافشاری نکند.