نان، عشق، موتور برق

سال‌ها پیش قرار بود همه اطلاعات وزارتخانه‌ها، ارگان‌ها و نهادهای دولتی ایران در داخل کشور میزبانی شوند. برای این کار پروژه‌ای با عنوان «شارع ۲» تعریف شد که هر چند گویا به نتیجه هم رسید، اما سرنوشت آن مانند بسیاری از پروژه‌های دولتی بود. اکنون دیگر نه از «شارع ۲» اثری وجود دارد و نه ارگانی به دنبال آن است. دولتی‌ها یا خود دیتاسنتر اختصاصی دارند یا به سراغ خصوصی‌هایی رفته‌اند که این ماندن و پیشرفت را بلد هستند. با این حال، میزبانی داده‌ها در داخل کشور هنوز بسیار نوپا بوده و در ابتدای راه قرار دارد. گرچه ده‌ها شرکت مدعی هستند که در این بخش فعالیت می‌کنند، اما می‌توان گفت مجموع ظرفیت این شرکت‌ها به دو هزار «رک» نمی‌رسد. هرچند شرکت‌های بخش خصوصی هر بار با راه‌اندازی چند رک ادعاهای بزرگی مانند توانایی میزبانی اطلاعات شرکت‌هایی مانند گوگل و مایکروسافت را مطرح می‌کنند، اما واقعیت این است که این شاخه از صنعت ICT در کشور هنوز با اوج فاصله بسیاری دارد. شرکت‌های مطرح فعال در زمینه دیتاسنتر از سال‌ها قبل فعالیت خود را آغاز کرده‌اند که البته می‌توان گفت تنها در چهار سال اخیر بود که با حل شدن معضل پهنای باند در کشور دیتاسنتر نیز اهمیت پیدا کرد. این شرکت‌ها همواره در جلسات رسمی و مصاحبه‌ها مشکلاتی را مطرح کرده‌اند که البته برخی از آنها در حال حل شدن هستند و برخی دیگر هنوز وجود دارند. چالش پایان‌ناپذیر موضوع خنک کردن دیتاسنترها یکی از مسائلی است که نه تنها در ایران که در تمام دنیا مورد توجه است و شاید به همین دلیل برخی از شرکت‌های بزرگ دنیا دیتاسنترهای خود را در شهرها و کشورهای نزدیک قطب شمال مستقر کرده‌اند، اما این‌گونه نیست که هیچ دیتاسنتری در هیچ کشور دیگری وجود نداشته باشد یا کشورهایی با میانگین دمای بالا عطای میزبانی اطلاعات را به لقایش بخشیده باشند. کشورهای...