مدیران نفتی به درد دنیای جدید نمی‌خورند

برداشت عمومی این‌گونه است که با آمدن تکنولوژي شغل‌ها به مفهوم سنتی واژگون می‌شوند. به نظر شما چقدر این خطر واژگونی در بازار ایران جدی است؟ فضای اقتصادی ما به دلیل شرایط تحریم‌ها، مراودات اندک و سرمایه‌گذاری خارجی محدود، منزوی بوده و همگام با واقعیات دنیای روز نیست. پدیده ظهور مشاغل جدید مبتنی بر تکنولوژی از مدت‌ها پیش در دنیا اتفاق افتاده و ملاحظات جدی درباره آن وجود دارد. این روند قدری دیر به ایران رسیده است. چالش‌های میان مشاغل سنتی و مدرن در کشورهای دیگر نیز وجود دارد. ممنوعیت اوبر در لندن یکی از نمونه‌های آن است... بله. هرچند هنوز ابعاد این چالش در ایران مشخص نشده اما ابعاد آن در سایر نقاط دنیا بیشتر از ایران است. به نظر می‌رسد ابعاد اجتماعی و تاثیرگذاری آن بیشتر خواهد شد. برخلاف سایر کشورها، عوارض جانبی این چالش‌ها در ایران می‌تواند کمتر باشد. یکی از چالش‌های اساسی حوزه اقتصادی دولت داشتن نگاه و تعاریف سنتی است. مدیران سنتی ما که من آنها را مدیران نفتی می‌نامم تعاریف، قوانین و دستورالعمل‌هایی وضع کرده‌اند که اصلاً با واقعیات دنیای امروز و شتاب تحولات اقتصادی مطابقت نمی‌کند. بله، چون بخش خدمات ایران توسعه نیافته است یک فضای خالی برای کار کردن وجود دارد... دلیل مهم‌تر دیگر جمعیت جوان ایران است. من چندین سال در ایتالیا زندگی کردم. جمعیت این کشور عمدتاً بالای 40 سال سن دارند و اصلاً دیجیتالی نیستند. دیجیتالی کردن آنها هم نیاز به تخصص جدیدی دارد... پس به نظر شما نیروی کار جوان سریع‌تر خود را با تکنولوژي همگام می‌کند؟ بله، همین‌طور است. البته اگر شرایط تسهیل شود. به نظر من بهتر است این اتفاق هرچه زودتر بیفتد. اگر شیب تاثیرگذاری این مشاغل جدید تند شود به نظر من اصلاً بد نیست. جمعیت جوان ما این فرصت را دارد تا خود را با تحولات همگام کند. ‌یعنی این انقلاب مشاغل می‌تواند...