اجازه بدهید سعی و خطا کنیم

به نظر شما با تشدید تحریم‌ها وضعیت شرکت‌های نرم‌افزاری ما در سال‌ آینده چگونه خواهد بود؟ بزرگ‌ترین آسیبی که از جانب تحریم‌ها به ما وارد شده بحث سینوسی بودن تحریم‌هاست؛ اینکه یک مقطعی فشار زیادی وجود دارد، بعد گشایشی حاصل می‌شود و دوباره فشارها بازمی‌گردند. در هر دوره با کاهش فشارها، دست به حرکت یا توافقی بین‌المللی زده‌ایم اما بعد از سه سال دوباره همه این حرکت‌ها خنثی شده‌اند. برآیند حرکت سازمان‌های زیرساختی و بزرگ کشور به این دلیل نزدیک به صفر است. سازمان‌ها خود را درون سینوس تحریم‌ها گرفتار کرده‌اند. باید در شرایط تحریم‌های جدید تصمیم بگیریم زیرساخت‌های اصلی فناوری اطلاعات کشور را، حتی با توان ضعیف‌تر، خودمان ایجاد کنیم. مانند آنچه در نظام بانکی و شتاب شروع کردیم و منتظر نماندیم. این اتفاق باید برای سیستم بازار سرمایه ما هم بیفتد. بیش از ۱۵ سال است که هنوز نتوانسته‌ایم مشکلات این سیستم را به ‌طور کامل رفع کنیم. برای حل این قبیل مشکلات هر بار که تحریم‌ها رفع شدند یک قرارداد پشتیبانی با شرکت خارجی بستیم و یک نسخه از نرم‌افزار پشتیبان را دریافت کردیم اما دوباره بعد از سه سال با تحریم ‌مواجه شدیم و حالا می‌‌گوییم چه‌کار کنیم. ظرف سه سال همه دانش داخلی را به امید حضور دانش خارجی نابود کردیم و وقتی دست‌مان از همان دانش خارجی کوتاه شد تازه یادمان افتاد که دانش بومی می‌خواسته‌ایم. پس باید از روز اول تصمیم بگیریم یک مسیر پایدار ۱۰ ساله را پیگیری کنیم و به امید یک برجام دوساله برنامه‌ریزی نکنیم، به ویژه در مورد فناوری اطلاعات برای بخش‌های زیرساختی که توان پذیرش این قبیل ریسک‌ها را ندارد. در دو سال گذشته، با کاهش جزئی تحریم‌ها، شرکت‌های نرم‌افزاری ما نسبت به گذشته ضعیف‌تر شده‌اند یا قوی‌تر؟ به نظر من ضعیف نشده‌اند. خوشبختانه اغلب شرکت‌های فناوری از دوره تحریم‌های قبلی بازار کاری مناسبی برای خود دست‌ و...