متولد تهران در اول فروردین ۱۳۳۸ است. تاریخ تولدش هم واقعی است نه از این شناسنامه‌سازی‌ها. در خیابان امام خمینی یا همان سپه سابق به دنیا آمده است. جالب است خانه هنوز هم سر پاست و وقتی می‌پرسیم چرا کودکی‌اش را در همان خانه نگذرانده، می‌گوید:«سه دنگ خانه به نام پدرم بود که بعدها وقتی من به دنیا آمدم به ازای یک شیشه مربای گل محمدی داد به عموی مادرم. شریک بودند و بین‌شان اختلاف‌ پیش ‌آمد. پدرم اهل درگیری نبود با وجود اینکه خودش خانه را ساخته بود. خانه ارزان نبود، مربای گل محمدی گران بود!» خسرو فرزند اول یک خانواده کاملاً معمولی شهری است که پدرش با سخت‌کوشی پایه‌های آن را گذاشته. در خلال سالیانی که بچه‌‌ها، سه برادر و یک خواهر دیگر، بزرگ می‌شوند و درس می‌خوانند خود پدر هم از یک کارگر ساده در جوانی‌اش به اوستا بنایی می‌رسد و بعدها در همان بازار ساختن و فروختن می‌ماند. اصلیتش به گردنه آوج روستای ورق بازمی‌گردد و در تهران که پله به پله کار را یاد می‌گیرد ماندگار می‌شود و صاحب ملک. وقتی پدرش خانه را وا می‌گذارد، می‌روند در یکی از جنوب غربی‌ترین محله‌‌‌های آن روز تهران یعنی خیابان مرتضوی ساکن می‌شوند و سپس به خیابان آزادی محله دکتر هوشیار در غرب تهران آن روز می‌روند:«پدر خودش این یکی خانه را هم ساخته بود و سال ۴۸ قیمتش را گذاشت ۳۴ هزار تومان. برایش مشتری پیدا نشد، به همین دلیل خودمان رفتیم آنجا نشستیم. هنوز هم پدرم در همان خانه ساکن است.» وقتی اولین بار به خانه سلجوقی‌ها سر بزنید می‌فهمید او همیشه سعی کرده متفاوت کار و ساده زندگی کند . خانواده پدرم پول توجیبی نمی‌داد، فقط مادرم هفته‌ای دو ریال به ما می‌داد که آن هم بابت کار خانه بود. من همان دو ریالم را پس‌انداز می‌کردم و خودم هم اگر کاری بود انجام...