skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

قانون‌نویسی در فضای مجرد

۲۹ مرداد ۱۳۹۴

زمان مطالعه : ۲ دقیقه

شماره ۱۶

تاریخ به‌روزرسانی: ۱۸ دی ۱۳۹۸

حدود سه سال پیش درست زمانی ‌که مرکز توسعه تجارت‌ الکترونیکی توسعه مراکز میانی را در دستور کاری خود قرار داده بود و برای صدور امضا تبلیغ می‌کرد، وزارت کشور اعلام کرد بابت صدور کارت‌های هوشمند برای هر شهروند امضایی صادر خواهد کرد. در ابتدا این تصور به ‌وجود آمد که طبق روال قانونی ثبت احوال نیز یک مرکز میانی ایجاد می‌کند و زیر نظر ریشه اقدام به صدور امضا خواهد کرد اما پس از گذشت مدتی مشخص شد منظور مسوولان از این اظهار نظر ایجاد مرکز ریشه‌ای مجزا یا تولی‌گری مرکز ریشه است. آنان می‌خواستند تولی‌گری مرکز ریشه را با این استدلال که بخش هویت کشور زیر نظر وزارت کشور است و این بخش نیز باید زیر نظر وزارت کشور باشد، در اختیار گیرند.
هر چند به دلیل نص قانون این امر عملی نشد اما نه‌تنها هنوز کارت‌های هوشمند و امضای آن به نتیجه نرسیده ‌است بلکه روند توسعه امضای دیجیتال نیز کند شد. با این وجود به نظر می‌رسد مدیران ما از چنین تجربه‌هایی درس نمی‌گیرند و هنوز بر سر اجرای برخی از پروژه‌ها و مدیریت و تولی‌گری آنان با یکدیگر اختلاف دارند. در این میان قانون‌نویسان ما نیز بی‌تقصیر نیستند، زمانی که هر کدام از قوانین و آیین‌نامه‌ها به صورت مجرد تدوین و تصویب می‌شود و در هر کدام مسوولیت پروژه‌ را به ارگان خاصی می‌دهند، طبیعی است که مجریان نیز با یکدیگر اختلاف نظر خواهند داشت.
در شرایط کنونی نیز صدور آیین‌نامه‌ای از سوی دولت که مدیریت و اجرای پروژه پنجره واحد الکترونیکی را به گمرک سپرده، چنین وضعیتی را ایجاد کرده است؛ پروژه‌ای که تاکنون مرکز توسعه تجارت الکترونیکی مسوول اجرای آن بود و گمرک نیز یکی از ارکان آن به شمار می‌آمد به یکباره به گمرک واگذار شد. در شرایط کنونی مسوولان مرکز توسعه تجارت الکترونیکی و گمرک سعی می‌کنند از این آیین‌نامه جدید گره‌گشایی کنند و منظور قانونگذار را درک کنند.
هر چند در نهایت می‌توان به تفسیر قانون مراجعه کرد و از مراجع بالادستی خواست قوانین مصوب خود را تصویب کنند اما همین امر نیز موجب از بین رفتن زمان خواهد شد؛ زمانی که هر روز و هر لحظه‌اش در دنیای فناوری مانند یک سال ارزش دارد

این مطلب در شماره ۱۶ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۱۶ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/1us

مهرک محمودی روزنامه‌نگاری را از حوزه سینما شروع کرد و در مدت کوتاهی پس از آن، با این سودا که روزنامه‌نگار باید در تمامی بخش‌ها فعالیت کند براساس یک اتفاق خیلی ساده وارد حوزه اقتصادی شد و در روزنامه‌های صدای عدالت، آزاد، ابرار اقتصادی، فرهنگ آشتی، همشهری اقتصادی و غیره به عنوان خبرنگار فعالیت کرد. همانطور که زندگی همیشه براساس اتفاق‌های ساده جلو می‌رود، فعالیت خود را به صورت نیمه وقت در در هفته‌نامه عصرارتباط در حوزه تجارت و بانکداری الکترونیکی آغاز کرد و پس از مدتی این فعالیت نیمه وقت به یک فعالیت تمام وقت تبدیل و ۹ سال به طول انجامید اما باز هم براساس یک اتفاق آنجا را ترک کرد. حال سال‌هاست که پیوست خانه مهرک محمودی است؛ اما تجارت و بانکداری و دولت الکترونیکی تبدیل به حوزه‌های مورد علاقه او شده‌اند.

تمام مقالات

0 نظر

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

برای بوکمارک این نوشته
Back To Top
جستجو