امواج در حصر

در جامعه‌ای که هر فرد می‌تواند به تنهایی و با کمک شبکه‌های اجتماعی به یک رسانه پرمخاطب تبدیل شود، کاملاً طبیعی است سازمانی که برای سال‌ها و بر اساس قانون، انحصار پخش صوت‌وتصویر را در اختیار داشته تاب رسانه‌ای قدرتمند‌تر از خودش را نیاورد. اما داستان برای این سازمان همین‌جا تمام نمی‌شود؛ چرا که همین سازمان می‌تواند برخلاف قواعد بین‌المللی برای سال‌ها باندهای فرکانسی‌ای را که زمانی به کمک آن برنامه‌های آنالوگش را در اختیار مخاطبانش می‌گذاشت در انحصار خود نگه دارد. باندهای ۶۰۰ تا ۸۰۰ که باید سال‌ها پیش بر اساس توافقات بین‌المللی ایران با اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) آزاد و برای تقویت بخش ارتباطات کشور استفاده می‌شد حالا به میدان جنگ قدرت بین وزارت ارتباطات و سازمان صداوسیما تبدیل شده است.
سازمان صداوسیما این باندهای فرکانسی را همچون ملک خود می‌داند و از آن سو رگولاتوری حتی با واسطه قرار دادن رئیس‌جمهوری و شورای امنیت ملی هم نمی‌تواند این فضای فرکانسی را که مدیریت آن هم بر عهده خودش است از این سازمان پس بگیرد. تاکنون رگولاتوری آن‌طور که اعلام کرده انواع مشوق‌ها را برای آزادسازی این باند‌های فرکانسی در نظر گرفته و حتی برای اثبات انجام وعده‌‌های خود پیشنهاد گنجانده شدن آنها را در لایحه بودجه سالانه داده است؛ اما تاکنون هیچ‌کدام از این چراغ سبز نشان‌ دادن‌ها از سوی نهاد مقررات‌گذاری بخش ارتباطی کشور باعث نشده این غول رسانه‌ای حتی یک قدم هم از مواضع خود در این زمینه عقب برود. رفتارهای صداوسیما نشان‌ می‌دهد برخلاف حوزه تلکام کشور که باندهای ۶۰۰ تا ۸۰۰ برایشان اهمیت توسعه‌ای و تجاری بالایی دارد، برای این سازمان این باندها به نماد قدرتی بدل شده که حاضر نیست به هیچ عنوان آن را با کسی قسمت کند. تجربه نشان می‌دهد اگر صداوسیما از آزاد نکردن این باند‌های فرکانسی به دنبال سود مالی بیشتر بود، تاکنون بارها حتی بدون در نظر گرفتن وزارت ارتباطات با اپراتورهای ارتباطی کشور برای واگذاری این باندها به توافق رسیده بود. حتی گفت‌وگوهایی که در پرونده این شماره پیوست با مدیران قدیم و جدید صداوسیما انجام دادیم هم این موضوع را ثابت می‌کند. این مدیران با صراحت اعلام می‌کنند این باند‌ها خانه آنهاست و واگذاری آن حتی اگر برایشان درآمدی به دنبال داشته باشد، تا آینده‌ای قابل پیش‌بینی امکان‌پذیر نیست.
در این شرایط به نظر می‌رسد بهره‌وری از این باندهای فرکانسی، که اپراتورهای ارتباطی برای توسعه تکنولوژی اینترنت اشیا و برنامه‌ریزی بابت ورود به نسل پنجم تلفن ‌همراه روی آن حساب‌ ویژه‌ای باز کرده‌ بودند، به سرابی تبدیل شده که به این زودی‌ها به واقعیت تبدیل نمی‌شود.