skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

من تنها نیستم!

سمانه سمیع تحریریه

۲۶ آذر ۱۳۹۸

زمان مطالعه : ۶ دقیقه

شماره ۷۴

تاریخ به‌روزرسانی: ۲ بهمن ۱۳۹۸

همه‌چیز از یک روز پاییزی شروع شد. از یک هدیه تولد به ضرب هشتگ، ستاره، مربع... همه اینها را که می‌زدی یکی دو گیگ اینترنت را مهمانِ همراهی می‌شدی که ندیده مدت‌ها بود اول‌ترین همراه من و خیلی از آدم‌های دیگر شده بود. جشن تولدی در کار نبود و چه خوب بود که می‌توانستم ساعت‌ها در اینترنت بدون نگرانی از حجمی که همیشه با آن بااحتیاط برخورد می‌کردم گشتی بزنم و به سرعت برنامه‌هایم را به‌روزرسانی کنم. هدیه همراه اول در چندین سال قبل در روز تولدم ساعت‌ها مکالمه‌ رایگان بود که هرگز برای من استفاده‌ای نداشت و حتی به خودم زحمت فعال کردن آن را نمی‌دادم. اما قصه‌ اینترنت چیز دیگری بود. بی‌آنکه حتی دقایقی دوست داشته باشم با آدم‌ها صحبت کنم دوست داشتم ساعت‌ها در دنیای مجازی آنها را ببینم. دروغ یا راست زندگی‌شان را تماشا کنم. از ناله‌های تنهایی‌شان تا واله‌گری‌های عاشقانه‌شان... از حسرت جاهای عجیب و غریبی که بلاگرها و اینفلوئنسرها می‌رفتند تا لذت دیدن آدم‌هایی که خوشحالی‌شان خوشحالی من بود. تمام اینها برای من لحظاتی را می‌ساخت که ساعت‌ها بی‌خیالِ همه چیز مرا سرگرم می‌کرد. به گمانم مغز متفكري پشت اين شعار تبلیغاتیِ «من تنها نیستم» ايستاده بود طوری که شاید به مخیله هیچ‌کس خطور هم نمی‌کرد که یک سیم‌کارت چندمیلی‌متری کاری می‌کند که خیلی از آدم‌ها کیلومترها تنهایی‌شان را با آن پر می‌کنند و گیگ به گیگ لحظه‌هایشان را می‌دهند که اینترنت آن را با ولع بخورد. همراه اول اولين همراه زندگي من است كه ميان من و او ارتباطي دوطرفه برقرار است. هر قدر من تنهاترم حجم اينترنت مورد استفاده‌ من هم بيشتر است، من حجم او را می‌خرم او حجم تنهایی مرا. من هر وقت غصه دارم روزي ممکن است پنج گیگ اينترنت بخورم! به من می‌گویند یک مصرف‌کننده‌ تمام‌عیار. البته در این اعتیاد لعنتی من، نقش و سیاست ساقی‌ها را هم...

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۷۴ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۷۴ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/6sj
سمانه سمیعتحریریه

    همه‌چیز از یک مطلب به اسم «اسپایدرزن» که در دوره ارشدم نوشته بودم شروع شد. درحالی که ۱۰ سال کارمند آژانس هواپیمایی بودم در یک لحظه احساس کردم چقدر نوشتن را دوست دارم. از دی ۹۸ با کار در آژانس روابط عمومی پرسش و تولید محتوا شروع کردم. بعد از مدتی نوشتن بخش شرکت‌گردی پیوست را به عهده گرفتم و حالا خبرنگار ثابت پیوستم و دقیقا اینجا و در همین نقطه احساس می‌کنم چقدر از اینکه به پیوست، پیوستم خوشحالم.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو