ماشین رای‌دهی یا ماشین وزن‌کشی

جف ممنون که با ما هستی. وقتی در سال 1997 آمازون سهامی عام شد، نامه‌ای به سهامداران نوشتی که از اهداف بلندمدت می‌گفت. آیا در آن زمان واقعا فکر می‌کردی که در حال تغییر روش‌های معمول هستی؟ احساس می‌کردم تلاش می‌کنیم مطمئن شویم در حال تبلیغ درست رخداد واقعی هستیم. وارن بافت یک عبارت درست برای این مساله دارد. او می‌گوید:«می‌توان یک کنسرت راک برگزار کرد، این اشکالی ندارد. می‌توان رقص باله برگزار کرد، این هم اشکالی ندارد. فقط نباید کنسرت راک برگزار کرد و رقص باله را تبلیغ کرد.» وظیفه یک شرکت سهامی عام این است که واضح بگوید آیا کنسرت راک است یا رقص باله و خود سرمایه‌گذاران با آن کنار می‌آیند. خب از دیدگاه مدیرعامل، تفکر بلندمدت واقعا به چه معنی است؟ خب اگر گرایش بلندمدت داشته باشید، منافع مشتریان و سهامداران همگرا می‌شود. در کوتاه‌مدت، این مساله همیشه صحت ندارد. در ضمن ما علاقه‌مند به نوآوری و خلق چیزهای جدیدیم و من مطمئنم تفکر بلندمدت برای نوآوری ضروری است زیرا بارها در این مسیر شکست می‌خورید. گفته‌ای دوست داری دانه‌هایی بکاری که هفت سال دیگر بار بدهند. آیا این به معنی باختن به شرکت‌هایی نیست که چشم‌اندازهای معمولی‌تر دو یا سه‌ساله دارند؟ شاید اما من معتقدم برخی از کارهایی که کردیم در دو یا سه سال ممکن نبود. بنابراین اساسا اگر به دنبال نتایج مالی معنادار در دو یا سه سال باشیم، برخی از بهترین کارهایی که کرده‌ایم اصلا شروع نمی‌شدند. چیزهایی مانند کیندل، چیزهایی مانند خدمات اینترنتی آمازون، آمازون پرایم. که لیست اینها در آمازون طولانی است. چقدر به قیمت سهام‌تان اهمیت می‌دهید؟ من به سهامداران‌مان و همچنین قیمت سهام در بلندمدت اهمیت زیادی می‌دهم. روزانه از بازار سهام تبعیت نمی‌کنم و فکر نمی‌کنم اطلاعاتی هم به دست بدهد. بنجامین گراهام می‌گوید:«در کوتاه‌مدت، بازار سهام یک ماشین رای‌دهی است. در بلندمدت ماشین وزن‌کشی است.» ما...