عدم قطعیت در آغوش نیمکره چپ مغز

  رهبری همراه با ریسك آیا رهبران امروزی در تلاش برای بازگرداندن شرایط اقتصادی به مسیر درستش، بیش از حد ریسك‌گریزند؟ جان چمبرز: در صنعت ما، رقبا از حدود 15 تا 20 سال گذشته میدان رقابت را خالی كرده‌اند و اتفاقا امكان این هست كه سیسكو هم با اتخاذ همین روش عقب بماند. بنابراین اگر در شرایطی قرار گرفته‌اید كه ریسك‌پذیر نیستید و همچنین در فعالیت‌های نوآورانه پافشاری نمی‌كنید، دیگران خیلی زود شما را پشت سر می‌گذارند. اوریت گدیش: به عقیده من تمایزی هست مابین ریسك‌گریزی و آنچه آن را ریسك نامانوس می‌نامم. اكثر اموری كه ما آنها را ریسك تلقی می‌كنیم عملا ناشناخته‌اند. از جمله اینكه پول نقد به لحاظ كمیاب بودنش تا مدتی اندوخته می‌شد. ما عملا شاهد افزونگی پول نقد هستیم و به احتمال زیاد این روند ادامه خواهد داشت، پیدا کردن افراد متخصص به ویژه در عرصه‌های علمی و مهندسی آنقدر کار سختی شده تا جایی كه در حال حاضر بیش از 10 میلیون موقعیت شغلی اشباع‌نشده وجود دارد. عدم تحرك فقط به دلیل وجود چیزی كه غیرقطعی و نامشخص است هرگز روش درستی نبوده؛ بی‌تحركی به دلیل ناشناخته بودن امور و نكوشیدن برای فهم و حل و فصل آنها، به راستی یك كوتاهی تجاری است. مارتین سن: قبل از اینكه نسبت به انجام هر گونه ریسك اقدام كنید،‌ باید انتظاری معقول و منطقی نسبت به بازده تولید‌تان داشته باشید. در شرایط فعلی امکان تعیین دقیق انتظارات شما از بازدهی (كه نتیجه بحران اقتصادی است) وجود ندارد. در چنین شرایطی كسب اطمینان نسبت به برآورده شدن انتظارات كاری به غایت سخت است. چمبرز: زمانی شركت‌ها بهترین بازدهی را دارند كه همه امور در مسیر نادرست پیش بروند و در عین حال شما مایل به حركت برخلاف این جریان باشید.     هرکس اندکی در کسب و کار (با تعریف مدرنش) کار کرده باشد می‌داند که قواعد...