حرکت بر لبه تکنولوژی با چراغ خاموش

فکور زمینه کاری: ارائه‌دهنده راه‌حل‌های فناوری اطلاعات نیروی انسانی: ۶۰ نفر سال تاسیس: ۱۳۷۰ یک روز خیلی معمولی، در هوای نه‌چندان معتدل خردادماهی، با رسیدن به انتهای کوچه‌ای خلوت حوالی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و ورود به ساختمانی نه‌چندان نشان‌دار و پرزرق و برق که معلوم می‌شود از قطب‌های مطرح فناوری اطلاعات در ایران است تبدیل به روزی غیرمعمولی می‌شود. روزی که وقتی دستش برایتان رو می‌شود از شرکتی رونمایی کرده است که از بین‌المللی‌ترین شرکت‌های فناوری در ایران به شمار می‌رود و در حرفه‌ای‌ترین و بی‌سر و صداترین حالت ممکن بر لبه تکنولوژی حرکت کرده است. اینکه می‌گویم بی‌سر و صدا تعارف نیست. سکوتی ساختاری و سازمان‌یافته در عمل است که «فکور» خواندنش را همچون شیر مادر بر پیشانی‌اش حلال می‌کند. بگرد پیدایم کن به نظر نمی‌رسید منطق بازاریابی و نمایش حداکثری که با حیات و ممات تجارت‌های امروزین گره خورده است برای اهالی فکور هم چندان جالب باشد. منطقی که از بدو ورود به مجموعه و تلاش برای پیدا کردن نام و نشانی از «فکور» که به در و دیوار چسبیده باشد خودنمایی می‌کند. ماجرا از این قرار است. انتهای کوچه اشرفی ساختمانی آجری ‌جا خوش کرده است که اگر خیلی نزدیک نشوید و برچسب کوچک فکور بر یکی از زنگ‌های ورودی آن را نبینید بعید است بتوانید حدس بزنید این ساختمان چهارطبقه بیست و اندی سال است که تامین‌کننده و مجری مهم‌ترین و حیاتی‌ترین سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای مورد نظر برای توسعه فناوری در ایران به شمار می‌رود. باید داخل شوید و خیلی دقیق این سو و آن سو سرک بکشید و پای صحبت مدیران و مهندسان مجموعه بنشینید تا کم‌کم حساب کار دست‌تان بیاید و به اهمیت و حساسیت کارهایی که در فکور به سرانجام می‌رسد پی ببرید. گشت و گذار ما از طبقه‌ای خلوت آغاز شد که طراحی سفیدرنگ و سکوت حاکم بر فضای داخل...