این موجود نامرئی

نمایشگاه تلکام امسال اتفاقات زیادی داشت. همه شرکت‌ها مثل همیشه سعی کرده بودند آخرین دستاوردهای خود را با پررنگ‌ترین تبلیغات به خورد بازدیدکنندگان دهند و با تعریف‌هایی که از خود می‌کنند، دل آنها را بربایند. اما در پس چهار روز تبلیغات و معرفی و رونمایی پدیده‌ای در هوای دل‌انگیز پاییزی نمایشگاه وجود داشت که با وجود میرا و نامرئی بودنش به کل روند نمایشگاه و غرفه‌ها جهت داد. این موجود مواج آن‌قدر قدرت داشت که توانست یک شرکت را از عرش به فرش آورد و دو رقیب کهنه‌کارش را سرزنده‌تر از همیشه کند.
ایرانسل تمام خدمات ارزش افزوده و سرویس‌های سابقش را دور سالن اختصاصی‌ خود چید و مرکز را به این موجود ناملموس و نرم‌افزارهای جدیدش بخشید. هر کدام از نرم‌افزارها خود یک پروژه کامل بودند. مانند اینکه یک سال تمام آنها در گلویش گیر کرده بودند و امسال با اتمام دوره محافظت رایتل ناگهان بیرون جهیدند. سرویس زنده موسیقی، پخش ویدئو، کتابخانه برخط و فروشگاه بازی‌های آنلاین تعدادی از نرم‌افزارهایی بود که امسال معرفی شد. همه وابستگی زیادی به این موجود معلق در هوا داشتند. همراه اول هم همین وضع را داشت. شش سرویس ابری معرفی کرد که بعضی‌ها گاها اسم‌شان هم مشابه بود و نمی‌دانستی کدام اپراتور اول آن را راه انداخته است؛ خدماتی که فقط با اینترنت کار می‌کنند و بدون آن هیچ‌اند. در کنار اینها خانه‌های هوشمند هم در حال متولد شدن هستند. خانه‌هایی که با هزینه اندکی می‌توانی آنها را هر کجا که هستی از طریق این موجود نامرئی مدیریت کنی.
در این گیراگیر که همه از نسل سوم به شعف آمده بودند، مبین‌نت حتی نسل چهارم خودش را هم رونمایی کرد که گفتند سرعتش به ۸۰ مگابیت می‌رسد؛ و ایرانسل در غرفه‌اش دقیقه به دقیقه تست سرعت سیم‌کارت‌های آینده‌اش را می‌گرفت و از نوسان آن بین ۵۰ تا ۶۰ مگابیت کیف می‌کرد.
در آن طرف همه بر سر هم می‌زنند، مسدود شدن یا نشدن یک نرم‌افزار برای هفته‌ها در صدر اخبار قرار می‌گیرد اما این موجود نامرئی آرام‌آرام و احتمالا با یک لبخند ملیح از کنار این آدم‌ها عبور می‌کند، در میان این فریادها رشد می‌کند و توسعه می‌یابد و سریع‌تر می‌شود. او آنهایی را که به سمتش می‌روند قوی‌تر می‌کند و در این بین بازی را کسی می‌برد که بهتر این پدیده نوظهور را به سمت خود آورد نه کسی که بهتر در مقابلش بایستد؛ اینترنت همراه